A Social History of Iranian Cinema, Volume 2: The Industrializing Years, 1941–1978

حمید نفیسی یکی از صاحب‌نظران برجسته سینمای ایران در جهان است و تاریخ اجتماعی سینمای ایران اثر بزرگ اوست. این کتاب که اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیست و یکم را پوشش می دهد و به مستندها، ژانرهای عامه پسند و فیلم های هنری می پردازد، شیوه های خاص تولید سینمایی ایران و همچنین نقش سینما و رسانه را در شکل گیری مدرنیته و هویت ملی مدرن در ایران توضیح می دهد. این تاریخ جامع اجتماعی در چهار مجلد آشکار می شود که هر کدام به تنهایی قابل قدردانی است.

جلد 2 دوره حکومت محمدرضا شاه، از 1941 تا 1978 را در بر می گیرد. این بار سینمای ایران رونق گرفت و صنعتی شد و در اوج خود هر سال بیش از نود فیلم تولید می کرد. دولت در ایجاد زیرساخت های صنایع سینما و تلویزیون نقش اساسی داشت و دستگاه وسیعی از سانسور و حمایت را ایجاد کرد. در طول جنگ جهانی دوم، قدرت های متفقین برای کنترل فیلم های نمایش داده شده در ایران به رقابت پرداختند. در دهه‌های بعد، دو سینمای بومی متمایز ظهور کردند. فیلم‌های محبوب‌تر، سنتی و تجاری‌تر filmfarsi شامل فیلم‌های سرسخت و ژانر ملودرام «خورش‌جوشی» بودند، با طرح‌هایی که منعکس‌کننده تغییرات سریع در جامعه ایران بودند. سینمای موج نو، سینمای مخالف رژیم کوچکتر اما تأثیرگذارتر بود که بیشتر توسط فیلمسازان آموزش دیده خارجی و نویسندگان مدرنیست مخالف رژیم ساخته شد. از قضا، دولت بخش عمده‌ای از سینمای موج نو را تأمین مالی کرد و سانسور کرد، که با تثبیت اقتدارگرایی دولتی، انتقاداتش جسورتر شد. یک سینمای مستند حیاتی نیز در دوران پیش از انقلاب شکل گرفت.

تاریخ اجتماعی سینمای ایران
جلد 1: عصر صنعتگری ، 1897-1941
جلد 2: سالهای صنعتی شدن، 1941-1978
جلد 3: دوره اسلامی، 1978-1984
جلد 4: عصر جهانی شدن، 1984-2010