A Ransomed Dissident: A Life in Art Under the Soviets

در سال 1939، ایگور گولومستوک ده ساله، مادرش را که یک پزشک بود، همراهی کرد تا به شبکه وسیع اردوگاه های کار در خاور دور روسیه رفت. در حالی که او از بیماران مراقبت می کرد، او مورد توجه زندانیان «معتمد» - جنایتکاران سرسخت - قرار گرفت و نوجوانی تقریباً وحشی، مسلط به اصطلاحات زشت زندان اما از نظر فکری نادان به مسکو بازگشت. علیرغم این شروع مشکوک، او تبدیل به یک مورخ هنر برجسته و نویسنده مشترک (به همراه دوست نزدیکش آندری سینیاوسکی) اولین تک نگاری، عمیقا بحث برانگیز درباره پیکاسو شد که در اتحاد جماهیر شوروی منتشر شد.

نوشته های او در مورد 43 سالگی او. در اتحاد جماهیر شوروی بینش نادری از زندگی به عنوان یک مورخ هنر بی سر و صدا و جامعه مخالف پس از استالین ارائه می دهد. گولومستاک در نثری زنده، دشواری های انتشار، سرپرستی و صحبت در مورد هنر غربی در روسیه شوروی و با طنزی تحقیرآمیز، تراژیک کمدی پوچ زندگی روشنفکران مسکو را در دوران آب شدن خروشچف و رکود برژنف نشان می دهد. او همچنین دیدگاه شخصی منحصربه‌فردی را در مورد محاکمه سینیاوسکی و یوری دانیل در سال 1966 ارائه می‌کند، که به طور گسترده پایان لیبرالیسم خروشف و جرقه‌ای که جنبش مخالف شوروی را برافروخت.

در سال 1972 به او اجازه خروج داده شد. اتحاد جماهیر شوروی، اما تنها پس از پرداخت «باج» بیش از 25 سال حقوق، اسماً قصد داشت هزینه تحصیل خود را به دولت بازپرداخت کند. مجموعه قابل توجهی از هنرمندان، دانشمندان و روشنفکران روسیه و غرب، از جمله رولاند پنروز، گرد هم آمدند تا او را در پرداخت این مبلغ نجومی یاری کنند. خاطرات او از زندگی زمانی در بریتانیا دیدگاه خودی را از سرویس روسی بی بی سی و تحلیلی نافذ از دشمنی بدنام بین سینیاوسکی و الکساندر سولژنیتسین ارائه می دهد.

که نامزد جایزه بوکر روسیه در سال 2014 به زبان روسی منتشر شد، دگراندیش باج‌گرفته شده دریچه‌ای را به روی زندگی یک مرد برجسته باز می‌کند: یک مخالف با یکپارچگی اخلاقی سازش ناپذیر و با هدیه برجسته برای دوستی.

In 1939, a ten-year-old Igor Golomstock accompanied his mother, a medical doctor, to the vast network of labour camps in the Russian Far East. While she tended patients, he was minded by assorted 'trusty' prisoners – hardened criminals – and returned to Moscow an almost feral adolescent, fluent in obscene prison jargon but intellectually ignorant. Despite this dubious start he became a leading art historian and co-author (with his close friend Andrey Sinyavsky) of the first, deeply controversial, monograph on Picasso published in the Soviet Union.

His writings on his 43 years in the Soviet Union offer a rare insight into life as a quietly subversive art historian and the post-Stalin dissident community. In vivid prose Golomstock shows the difficulties of publishing, curating and talking about Western art in Soviet Russia and, with self-deprecating humour, the absurd tragicomedy of life for the Moscow intelligentsia during Khruschev's thaw and Brezhnev's stagnation. He also offers a unique personal perspective on the 1966 trial of Sinyavsky and Yuri Daniel, widely considered the end of Khruschev's liberalism and the spark that ignited the Soviet dissident movement.

In 1972 he was given 'permission' to leave the Soviet Union, but only after paying a 'ransom' of more than 25 years' salary, nominally intended to reimburse the state for his education. A remarkable collection of artists, scholars and intellectuals in Russia and the West, including Roland Penrose, came together to help him pay this astronomical sum. His memoirs of life once in the UK offer an insider's view of the BBC Russian Service and a penetrating analysis of the notorious feud between Sinyavsky and Aleksandr Solzhenitsyn.

Nominated for the Russian Booker Prize on its publication in Russian in 2014, The Ransomed Dissident opens a window onto the life of a remarkable man: a dissident of uncompromising moral integrity and with an outstanding gift for friendship.