A Puerto Rican decolonial theology : prophesy freedom

این کتاب به بررسی مضامین هویت، رنج و امید در داستان‌های مردم پورتوریکویی می‌پردازد تا انسان‌شناسی، جامعه‌شناسی و آخرت‌شناسی الهیات استعماری پورتوریکویی را آشکار کند. این مطالعه با استفاده از روش شناسی میان رشته ای گفتگوی بین ادبیات و الهیات، ظلم، مقاومت و بینش الهیات جامعه پورتوریکویی را آشکار می کند. این نشان می‌دهد که چگونه ادبیات پورتوریکویی و الهیات پورتوریکویی صداهای پیشگویانه‌ای هستند که برای رهایی مردم رنج‌دیده در جزیره و دیاسپورای پورتوریکویی فریاد می‌زنند، در حالی که از داستان‌های شخصی خانواده/جامعه پورتوریکویی به عنوان یک نقطه مرجع متنی معتبر استفاده می‌کنند. این اثر در تداوم الهیات زمینه‌ای و مطالعات دیاسپوریک دین در ایالات متحده و همچنین تحقیقات در زمینه بین رشته‌ای مطالعات استعماری و پسااستعماری قرار دارد.

This book explores the themes of identity, suffering, and hope in the stories of Puerto Rican people to surface the anthropology, soteriology, and eschatology of a Puerto Rican decolonial theology. Using an interdisciplinary methodology of dialogue between literature and theology, this study reveals the oppression, resistance, and theological vision of the Puerto Rican community. It demonstrates how Puerto Rican literature and Puerto Rican theology are prophetic voices calling out for the liberation of a suffering people, on the island and in the Puerto Rican Diaspora, while employing personal Puerto Rican family/community stories as an authoritative contextual reference point. This work stands within the continuum of contextual theology and diasporic studies of religion in the United States, as well as research in the interdisciplinary field of decolonial and post-colonial studies.