A Pragmatist Orientation for the Social Sciences in Climate Policy: How to Make Integrated Economic Assessments Serve Society

در حالی که تخصص اقتصادی و سایر علوم اجتماعی برای سیاست گذاری عمومی موفق در رابطه با تغییرات آب و هوای جهانی ضروری است، دانشمندان علوم اجتماعی بین اعتبار علمی، ارتباط خط مشی و مشروعیت توصیه های خط مشی خود با مبادلاتی روبرو هستند. از منظر فلسفی، این کتاب به طور سیستماتیک به این مبادلات و سایر چالش‌های حیاتی می‌پردازد که ارزیابی‌های اقتصادی یکپارچه هیئت بین‌دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC) با آن مواجه است. این کتاب بر اساس فلسفه عمل‌گرایانه جان دیویی و تحلیلی از ماهیت پر ارزش و قابلیت اطمینان اقتصاد تغییرات آب و هوا، یک مدل علمی-سیاست اصلاح‌شده و دستورالعمل‌های خاص برای این ارزیابی‌ها از گزینه‌های سیاست آب و هوا ایجاد می‌کند. ایده اصلی این است که به طور علمی مفاهیم عملی مختلف مسیرهای سیاست آب و هوایی جایگزین را به شیوه ای بین رشته ای، همراه با ذینفعان مختلف، بررسی کنیم. این می‌تواند یک فرآیند یادگیری عمومی تکراری و مشورتی در رابطه با موضوعات سیاست مورد مناقشه را تسهیل کند. این جلد کمک های جدیدی به سه رشته از ادبیات می کند: (1) فلسفه علم (اجتماعی) در سیاست. (2) فلسفه اقتصاد؛ و (3) بحث در مورد طراحی ارزیابی های علمی، از جمله بحث اصلاحات مداوم IPCC. بنابراین، این کار برای فیلسوفان و سایر محققانی که در مورد رابط علم-سیاست تأمل می کنند، اما همچنین برای متخصصان ارزیابی، سیاست گذاران آب و هوا، و اقتصاددانان جالب است. رویکرد علم-سیاست توسعه یافته در این جلد قبلاً بر ارزیابی اجتماعی-اقتصادی اخیر IPCC تأثیر گذاشته است.

While economic and other social science expertise is indispensable for successful public policy-making regarding global climate change, social scientists face trade-offs between the scientific credibility, policy-relevance, and legitimacy of their policy advice. From a philosophical perspective, this book systematically addresses these trade-offs and other crucial challenges facing the integrated economic assessments of the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC). Based on John Dewey’s pragmatist philosophy and an analysis of the value-laden nature and reliability of climate change economics, the book develops a refined science-policy model and specific guidelines for these assessments of climate policy options. The core idea is to scientifically explore the various practical implications of alternative climate policy pathways in an interdisciplinary manner, together with diverse stakeholders. This could facilitate an iterative, deliberative public learning process concerning disputed policy issues. This volume makes novel contributions to three strands of the literature: (1) the philosophy of (social) science in policy; (2) the philosophy of economics; and (3) debates about the design of scientific assessments, including the continuous IPCC reform debate. This work is thus interesting for philosophers and other scholars reflecting on the science-policy interface, but also for assessment practitioners, climate policy-makers, and economists. The science-policy approach developed in this volume has already influenced the recent socio-economic IPCC assessment.