دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Ted Nannicelli
سری: Routledge Studies in Contemporary Philosophy
ISBN (شابک) : 0415521440, 9780415521444
ناشر: Routledge
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 277
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب فلسفه فیلمنامه: فیلمبرداری عکاسی ویدئو هنر فیلم هنر فیلمنامهنویسی فیلمها طنز سرگرمی تئوری جنبشها دورههای باستان کلاسیک آرتورین عاشقانه ضربان نسل فمینیستی گوتیک رمانتیک LGBT مدرنیسم قرون وسطی مدرنیسم پست مدرنیسم رنسانس نقشه شکسپیر سوررئالیسم تاریخ ویکتوریایی منتقدان سالنامهها کتاب داستانی نسخههای داستانی موضوع انگلیسی به عنوان زبان دوم Eti
در صورت تبدیل فایل کتاب A Philosophy of the Screenplay به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب فلسفه فیلمنامه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
اخیراً، محققان رشته های مختلف - از جمله فلسفه، مطالعات فیلم و رسانه، و مطالعات ادبی - به زیبایی شناسی، تعریف و هستی شناسی فیلمنامه علاقه مند شده اند. بدین منظور، این جلد به پرسشهای اساسی فلسفی درباره ماهیت فیلمنامه میپردازد: فیلمنامه چیست؟ آیا فیلمنامه هنر است - به طور خاص، ادبیات؟ فیلمنامه چه نوع چیزی است؟ نانیچلی استدلال می کند که فیلمنامه نوعی مصنوع است. به این ترتیب، مرزهای آن به طور جمعی توسط فیلمنامه نویسان تعیین می شود، و ماهیت هستی شناختی آن به طور جمعی توسط نویسندگان و خوانندگان فیلمنامه تعیین می شود. هر گونه توضیح فلسفی قابل قبولی از فیلمنامه باید به شدت توسط شیوه های خلاقانه و قدردانی جمعی ما محدود شود و باید بداند که این اقدامات نشان می دهد که حداقل برخی از فیلمنامه ها آثار هنری هستند.
Recently, scholars in a variety of disciplines―including philosophy, film and media studies, and literary studies―have become interested in the aesthetics, definition, and ontology of the screenplay. To this end, this volume addresses the fundamental philosophical questions about the nature of the screenplay: What is a screenplay? Is the screenplay art―more specifically, literature? What kind of a thing is a screenplay? Nannicelli argues that the screenplay is a kind of artefact; as such, its boundaries are determined collectively by screenwriters, and its ontological nature is determined collectively by both writers and readers of screenplays. Any plausible philosophical account of the screenplay must be strictly constrained by our collective creative and appreciative practices, and must recognize that those practices indicate that at least some screenplays are artworks.