دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: Hardcover
نویسندگان: Christopher M Parsons
سری:
ISBN (شابک) : 0812250583, 9780812250589
ناشر: University of Pennsylvania Press
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 265
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 16 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب A Not-So-New World: Empire and Environment in French Colonial North America به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دنیای نه چندان جدید: امپراتوری و محیط زیست در آمریکای شمالی مستعمره فرانسه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
هنگامی که ساموئل دو شامپلن مستعمره کبک را در سال 1608 تأسیس
کرد، باغهای مفصلی ایجاد کرد که در آن بذرهای فرانسوی را که با
خود آورده بود کاشت و گیاهان بومی را که در مزارع و جنگلهای
مجاور یافت آزمایش کرد. به پیروی از مثال Champlain، استعمارگران
همکار باغ های مشابهی را از طریق دره سنت لارنس و منطقه گریت لیکس
پرورش دادند. در دنیای نه چندان جدید، کریستوفر پارسونز
مشاهده می کند که چگونه بود که مستعمره نشینان فرانسوی شروع به
یادگیری در مورد محیط های بومی کردند و ادعا کردند که دستور کشت
گیاهی را دارند که تفاوت چندانی با آنچه که داشتند. همان طور که
پارسونز می گوید، مستعمره نشینان به زودی متوجه شدند که محدودیت
هایی برای آنچه می توانند در باغ های خود انجام دهند وجود دارد.
برای مثال، زمانی که مستعمره نشینان دریافتند که نمی توانند از
انگور آمریکایی شراب فرانسوی درست کنند، عجیب بودن فرانسه جدید به
طرز تاسف باری آشکار شد. آنها تفاوت هایی را که کشف کردند به بی
توجهی بومیان آمریکا نسبت دادند و معتقد بودند که پروژه استعماری
فرانسه باعث بازسازی و احیای حیات گیاهی در منطقه می شود. با این
حال، هر چه استعمارگران بیشتر با گونههای بومی آزمایش میکردند و
یافتههای خود را به جهان گستردهتر اقیانوس اطلس فرانسه منتقل
میکردند، نوفرانسه خارجی بیشتر برای طبیعتگرایان فرانسوی و حتی
خود مستعمرهنشینان ظاهر میشد.
پارسون نشان میدهد که چگونه تجربه فرانسویها چگونه است. تلاش
برای بهبود محیطهای آمریکایی نه تنها از کسب و ادغام دانش بومیان
آمریکا، بلکه از توسعه علم گیاهشناسی نوظهور که بر نامگذاری
گونههای جدید متمرکز بود، پشتیبانی کرد. با کاوش در لحظه ای که
در آن مهاجران، مبلغان، بازرگانان و مدیران به توانایی خود در شکل
دادن به محیط برای شبیه سازی بهتر به کشوری که پشت سر گذاشتند
ایمان داشتند،دنیای نه چندان جدیدنشان می دهد که جاه طلبی
های استعماری فرانسه با چشم اندازی از یک امپراتوری پایدار از نظر
زیست محیطی تغذیه می شود.
When Samuel de Champlain founded the colony of Quebec in 1608,
he established elaborate gardens where he sowed French seeds he
had brought with him and experimented with indigenous plants
that he found in nearby fields and forests. Following
Champlain's example, fellow colonists nurtured similar gardens
through the Saint Lawrence Valley and Great Lakes region.
InA Not-So-New World, Christopher Parsons observes how
it was that French colonists began to learn about Native
environments and claimed a mandate to cultivate vegetation that
did not differ all that much from that which they had left
behind.
As Parsons relates, colonists soon discovered that there were
limits to what they could accomplish in their gardens. The
strangeness of New France became woefully apparent, for
example, when colonists found that they could not make French
wine out of American grapes. They attributed the differences
they discovered to Native American neglect and believed that
the French colonial project would rehabilitate and restore the
plant life in the region. However, the more colonists
experimented with indigenous species and communicated their
findings to the wider French Atlantic world, the more foreign
New France appeared to French naturalists and even to the
colonists themselves.
Parsons demonstrates how the French experience of attempting to
improve American environments supported not only the
acquisition and incorporation of Native American knowledge but
also the development of an emerging botanical science that
focused on naming new species. Exploring the moment in which
settlers, missionaries, merchants, and administrators believed
in their ability to shape the environment to better resemble
the country they left behind,A Not-So-New Worldreveals
that French colonial ambitions were fueled by a vision of an
ecologically sustainable empire.