A New Perspective on the Use of Paul in the Gospel of Mark

این جلد یک مورد مفصل برای وابستگی ادبی قابل قبول انجیل مرقس به نامه های منتخب پولس رسول ارائه می دهد.

کتاب استدلال می کند که مرقس و پولس روایت انجیلی مشترکی دارند که داستان آن را بیان می کند. زندگی، مرگ، رستاخیز و آمدن دوم عیسی مسیح «بر اساس کتاب مقدس»، و این نشان می‌دهد که مرقس پولس و مأموریت او را قسمت‌های سازنده آن داستان می‌دانست. این ادعا می‌کند که مارک خودآگاهانه به دنبال پیش‌بینی شخص، آموزه‌ها و مأموریت پولس با ساختن پیش‌آزمون‌های روایی منطبق با آموزه‌های نهایی رسول دوره‌گرد بوده است – فرآیندی که فرگوسن به هرمنوتیک علت‌شناختی مارک می‌گوید. کتاب به‌ویژه بر روی نمایش‌های (باز) مختلفی از مرگ مسیح که پولس معتقد بود در جوامع او رخ داده است - مرگ مسیح در آیینی انجام شد، از قبل در کتاب مقدس تجسم یافت و در شخص پولس تجسم یافت - و استدلال می‌کند که همه اینها در درون و توسط روایت مرقس پیش‌بینی شده است.

از طریق استدلال دقیق و تجزیه و تحلیل دقیق، نگاهی جدید در مورد استفاده از پولس در انجیل مرقس کمک قابل توجهی به بحث جاری در مورد وابستگی مرقس به پولس می کند. برای هر محققی که در آن بحث شرکت می‌کند، این خواندن کلیدی است، و بینش‌هایی که ارائه می‌دهد برای هر کسی که اناجیل همدیگر یا رساله‌های پولس را به طور کلی مطالعه می‌کند، جالب خواهد بود.

This volume presents a detailed case for the plausible literary dependence of the Gospel of Mark on select letters of the apostle Paul.

The book argues that Mark and Paul share a gospel narrative that tells the story of the life, death, resurrection, and second coming of Jesus Christ "in accordance with the scriptures," and it suggests that Mark presumed Paul and his mission to be constitutive episodes of that story. It contends that Mark self-consciously sought to anticipate the person, teachings, and mission of Paul by constructing narrative precursors concordant with the eventual teachings of the itinerant apostle–a process Ferguson labels Mark’s ‘etiological hermeneutic.’ The book focuses in particular on the various (re)presentations of Christ’s death that Paul believed occurred within his communities―Christ's death performed in ritual, prefigured in scripture, and embodied within Paul’s person―and it argues that these are all seeded within and anticipated by Mark’s narrative.

Through careful argument and detailed analysis, A New Perspective on the Use of Paul in the Gospel of Mark makes a substantial contribution to the ongoing debate about the dependence of Mark on Paul. It is key reading for any scholar engaged in that debate, and the insights it provides will be of interest to anyone studying the Synoptic Gospels or the epistles of Paul more generally.