A Neuro-Psychoanalytical Dialogue for Bridging Freud and the Neurosciences

این کتاب مروری بر اصطلاح عصب روانکاوی ارائه می دهد و مبانی تاریخی و علمی و همچنین مفاهیم فرهنگی آن را ردیابی می کند. همچنین توجه خود را به برخی نقاط کور، سؤالات باز و آنچه در آینده ممکن است داشته باشد معطوف می کند. این رابطه همکاری و تعارض بین روانکاوی و علوم اعصاب را بررسی می کند. مقالاتی از حوزه های مختلف به بررسی مبانی عصب شناختی روانکاوی و همچنین اصطلاحات روانشناختی عصب شناسی می پردازند. آنها همچنین درباره آنچه روانکاوی برای علوم اعصاب ارائه می دهد بحث می کنند. علاوه بر این، گفت و گوی نوظهور عصبی-روانکاوی در اینجا با صدای تاریخ علم از نظر فرهنگی غنی می شود. این کتاب مقامات برجسته در این موضوعات را به گفتگو با یکدیگر می آورد و فرصتی بی سابقه برای درک بهتر "زبان" روان ایجاد می کند. نگرانی‌های خاص شامل بحث جسمانی بودن، چگونگی شکل‌گیری بدن در روانکاوی، معنای ناخودآگاه در ارتباط با رویاها، خیال‌پردازی‌های ناخودآگاه و حوزه اپی ژنتیک است. با پیروی از یک دیدگاه تاریخی، این کتاب بازخوانی تئوری رانش فروید را ارائه می‌کند، مفهوم او از «زندگی» در آستانه علم و فرهنگ و همچنین رابطه بین بازنمایی‌های مختلف، حالات جسمانی و منشأ رانش را بررسی می‌کند. به طور کلی، کتاب استدلال می‌کند که اگر رویکردهای روش‌شناختی مختلف روانکاوی و علوم اعصاب نه تنها به دلیل منحصر به فرد بودن آنها، بلکه به‌عنوان یک دیالکتیک مورد تأیید قرار گیرند، آن‌گاه گفت‌وگوی معرفت‌شناختی و روش‌شناختی حاصل می‌تواند مجموعه‌ای جذاب از دانش عصب روان‌کاوی را باز کند.

The book presents an overview of the term neuropsychoanalysis and traces its historical and scientific foundations as well as its cultural implications. It also turns its attention to some blind spots, open questions, and to what the future may hold. It examines the cooperative and conflicted relationship between psychoanalysis and neuroscience. Articles from different fields investigate the neurological basis of psychoanalysis as well as the psychological terms of neurology. They also discuss what psychoanalysis has to offer neuroscience. In addition, the emerging neuro-psychoanalytical dialogue is enriched here by the voice of a culturally informed history of science. The book brings leading authorities on these topics into conversation with each other, creating an unprecedented opportunity to better understand the ‘language’ of the psyche. Specific concerns include the discussion of corporeality, how the body figures into psychoanalysis, the meaning of the unconscious in connection with dreams, unconscious fantasies, and the field of epigenetics. Following a historical perspective the book provides a re-reading of Freud's drive theory, exploring his concept of ‘life’ at the threshold of science and culture as well as the relationship between various representations, somatic states and the origin of drive. Overall, the book argues that if the different methodological approaches of psychoanalysis and neuroscience are acknowledged not only for their individual uniqueness but also as a dialectic, then the resulting epistemological and methodological dialogue might open up a fascinating body of neuropsychoanalytical knowledge.