A History of the French Anarchist Movement, 1917-1945

اولین تاریخ کامل به زبان انگلیسی جنبش آنارشیستی فرانسه بین جنگ‌ها، این مطالعه پاسخ آنارشیست‌ها به انقلاب‌های روسیه و اسپانیا و ایجاد یک جنبش کمونیستی بین‌المللی را تحلیل می‌کند. این جزئیات معضلات پیش روی آنارشیسم را در برهه ای حساس از تاریخ جنبش، زمانی که با زیر سؤال بردن جدی نظریه و عمل آنارشیستی سنتی مشخص می شود، شرح می دهد. بر اساس تحقیقات اولیه با استفاده از مطبوعات و سایر نشریات جنبش آنارشیستی و همچنین منابع آرشیوی، بری نتیجه می گیرد که جنبش آنارشیستی فرانسه آنطور که قبلاً پیشنهاد شده بود منزوی نبود و در واقع احتمالاً در دهه 1930 قویتر از آن بود. قبل یا بعد از آن بوده است.

در این دوران کلیدی، مبارزان پیشرو در جنبش به دنبال شفاف سازی نظریه آنارشیستی در مورد ماهیت انقلاب های قرن بیستم بودند تا رد سازمان را به چالش بکشند. و ادغام آنارشیسم به طور کامل در جنبش های سوسیالیستی و اتحادیه های کارگری گسترده تر. جنبش قادر به سازماندهی کمپین‌های بزرگ و کارآمد بود و تحلیل‌هایش از تحولات چپ و جنبش سندیکایی اغلب پیش‌بینی‌تر از سوسیالیست‌ها و کمونیست‌ها بود. باری تلاش‌های آنارشیست‌ها برای کنار آمدن با چالش‌های انقلاب و پاسخ مثبت به آن‌ها به شیوه‌ای کاملاً لیبرتارین سوسیالیستی را جدی می‌گیرد. در نهایت، آنها فقط تا حدی در چنین تلاش هایی موفق بودند، و این تا حد زیادی به دلیل شکست تاریخی آنها به عنوان یک جنبش است.

The first full-length English-language history of the French anarchist movement between the wars, this study analyzes the anarchists' responses to the Russian and Spanish revolutions and to the creation of an international communist movement. It details the dilemmas facing anarchism at a crucial moment in the movement's history, a time characterized by serious questioning of traditional anarchist theory and practice. On the basis of original research using the anarchist movement's press and other publications, as well as archival sources, Barry concludes that the French anarchist movement was not as isolated as has been previously suggested and that it was in fact probably stronger in the 1930s than it had been before or since.

During this key era, leading militants within the movement sought to clarify anarchist theory regarding the nature of 20th-century revolutions, to challenge the rejection of organization, and to integrate anarchism more fully into the broader socialist and trade union movements. The movement was capable of organizing large and efficient campaigns and its analyses of developments on the left and in the trade union movement were often more prescient than those of the socialists and communists. Barry takes seriously the anarchists' attempts to come to terms with the challenges of revolution and to respond positively to them in a distinctly libertarian socialist way. Ultimately, they were only partially successful in such efforts, and this accounts in large part for their historic failure as a movement.