دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخ ویرایش: نویسندگان: Rick Kennedy سری: ISBN (شابک) : 1580461522, 9781580466288 ناشر: سال نشر: 2004 تعداد صفحات: 283 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 8 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب A History of Reasonableness: Testimony and Authority in the Art of Thinking (Rochester Studies in Philosophy) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تاریخچه معقولیت: شهادت و اقتدار در هنر تفکر (مطالعات روچستر در فلسفه) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این کتاب یک سنت گمشده را توصیف می کند که می توان آن را معقولیت نامید. این سنت با ارسطو آغاز شد، توسط آگوستین به آموزش غربی توصیه شد، در مدارس رنسانس تا قرن نوزدهم شکوفا شد، سپس در آشفتگیهای آکادمیک و فلسفی قرن بیستم گم شد. نماینده این سنت، داستان جان لاک درباره پادشاه سیام است که گزارشهای مربوط به وجود یخ را رد کرد. پادشاه مجبور بود به مرد دیگری که او را خیلی خوب نمیشناخت، یعنی یک سفیر هلند، به خطر بیاندازد تا باور کند که فیلها میتوانند روی آب سرد راه بروند. جان لاک این داستان را ارائه کرد تا خوانندگانش را تشویق کند تا در مورد مسئولیت ها و خطرات ناشی از آنچه او «روش های ملایم و منصفانه اطلاعات» می نامد فکر کنند. هنر تفکر تا حد زیادی اجتماعی است. نویسندگان محبوب کتاب های درسی مانند کوئینتیلیان، بوئتیوس، فیلیپ ملانچتون، جان سنت توماس، آنتوان آرنولد، توماس رید، آیزاک واتس، ریچارد واتلی، ویلیام همیلتون، ال. سوزان استبینگز، و ماکس بلک راهبردهای اعتقاد، اعتماد، رضایت، و حتی تسلیم به عنوان بخشی از معقولیت. سنت ارسطویی در مورد موضوعات، پایه و اساس آموزش نحوه رسیدگی به شهادت و اختیار را گذاشت. آرنولد در مورد احتمالات اصلاح ساختار ارسطو به گونهای که طبیعیتر و ریاضیتر باشد، بسیار مشتاق بود. لاک در مورد امیدهای آرنولد مشکوک بود. آگوستین در مورد این موضوع مجتبی و روانشناس بود. کوئینتیلیان روشهای رسیدگی به گزارشهای تاریخی را از مسئولیتهای خشن دادگاه در بررسی یک شاهد متمایز کرد. آنسلم عدم استفاده از شهادت را آزمایش کرد، سپس عذرخواهی کرد. آبلارد آن را روش یهودیان می دانست نه فیلسوفان. سیسرو در مورد مشکلات شهادت الهی هشدار داد. واتس چک لیست های گسترده ای را برای تشخیص صحیح شهادت الهی و انسانی ارائه کرد. رید و همیلتون فکر کردند که بهتر است بر این واقعیت عملی تمرکز کنند که انسان ها در تفکر خود یک عملیات اجتماعی دارند.
This book describes a lost tradition that can be called reasonableness. The tradition began with Aristotle, was recommended to Western education by Augustine, flourished in the schools of the Renaissance through the nineteenth century, then got lost in the academic and philosophic shuffles of the twentieth century. Representative of the tradition is John Locke's story of a King of Siam who rejected reports of the existence of ice. The King would have had to risk too much trust in another man whom he did not know too well-a Dutch ambassador-in order to believe that elephants could walk on cold water. John Locke presented the story to encourage his readers to think about the responsibilities and risks entailed in what he called 'the gentle and fair ways of information.' The art of thinking is largely social. Popular textbook writers such as Quintilian, Boethius, Philipp Melanchthon, John of St. Thomas, Antoine Arnauld, Thomas Reid, Isaac Watts, Richard Whately, William Hamilton, L. Susan Stebbings, and Max Black taught strategies of belief, trust, assent, and even submission as part of reasonableness. The Aristotelian tradition of topics laid the foundation for teaching the handling of testimony and authority. Arnauld was exuberant about the possibilities of reforming Aristotle's structure so as to be more natural and mathematical. Locke was dubious about Arnauld's hopes. Augustine was magisterial and psychological on the subject. Quintilian distinguished methods of handling historical reports from the rough courtroom responsibilities of examining a witness. Anslem experimented with not using testimony, then apologized. Abelard thought it the method of Jews, not philosophers. Cicero warned about problems of divine testimony. Watts offered an extensive checklists for proper discernment of divine and human testimony. Reid and Hamilton thought it best to focus on the practical fact that humans have a social operation in their thinking.