A History of Disability and Art Education

این کتاب با تکیه بر چارچوب‌های نظری اخیر از مطالعات ناتوانی انتقادی و آموزش هنر از جمله نرمال بودن، توانایی‌گرایی، ناتوانی و نظریه کریپ، تحلیلی از مفهوم‌سازی توانایی در آموزش هنر و رابطه آن با ناتوانی ارائه می‌دهد.

با تکیه بر آثار سیژک و لوونفلد در اتریش، راسکین و ریچاردسون در انگلستان و دیوی و آیزنر در ایالات متحده، تأثیر ایده هایی مانند تسلط بینایی و بصری را به طور انتقادی بررسی می کند. ظهور دیدگاه های روانشناختی؛ جنبش هنر کودک؛ پیامدهای رژیم های ارزیابی؛ و ارتباط آموزش هنر به عنوان یک عمل اجتماعی انتقادی بر تولید معلولیت.

این کتاب با ارائه یک تحقیق مستمر در مورد ارزش‌های متفاوتی که به یادگیرندگان و کار آنها نسبت داده می‌شود و پیامدهای آن برای چارچوب‌بندی درک ما از معلولیت در آموزش هنر، نشان می‌دهد که اگرچه مربیان هنر مکرراً از جذابیت و اهمیت جهانی هنر دفاع کرده‌اند. آموزش و پرورش، آنها این کار را در چارچوب های تاریخی انجام داده اند که ایده های مشکل آفرینی را در مورد معلولیت تولید و تعیین کرده است.

این مورد برای همه محققان و دانش‌آموزان مطالعات معلولیت، هنر در آموزش، تاریخ هنر و مطالعات آموزش و پرورش جالب خواهد بود.

Drawing on recent theoretical frameworks from critical disability studies and art education including normalcy, ableism, disability and Crip theory, this book offers an analysis of the conceptualisation of ability in art education and its relationship with disability.

Drawing on the work of Cizek and Lowenfeld in Austria, Ruskin and Richardson in England and Dewey and Eisner in the United States, it critically examines the influence of ideas such as the dominance of vision and visuality; the emergence of psychological perspectives; the Child Art Movement; the implications of assessment regimes; and the relevance of art education as a critical social practice on the production of disability.

Offering a sustained inquiry into the differential values attributed to learners and their work and the implications of this for framing our understanding of disability in art education, this book shows that although art educators have frequently advocated for the universal appeal and importance of art education, they have done so within historical contexts that have produced and determined problematic ideas regarding disability.

It will be of interest to all scholars and students of disability studies, art in education, art history and education studies.