A Grammar Of Bao'An Tu, A Mongolic Language Of Northwest China

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Fried Robert Wayne.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 367 
زبان: Mongol-English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 5 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 50,000

ProQuest, UMI Dissertation Publishing, 2011. — 367 p. — ISBN: 978-1243758965. مطالعه حاضر مروری بر دستور زبان بائوآن تو (یکی از انواع موجود در نام ISO6393-3:PEH) است. \"، همچنین به عنوان \"Tongren Monguor\"، \"Southwestern Monguor\" یا \"Tongren Tu\" شناخته می شود). بائوآن تو توسط تقریباً 4000 نفر صحبت می شود که در فلات چینگهای-تبت در شهرستان تونگرن، استان هوانگنان، استان چینگهای در منطقه شمال غربی جمهوری خلق چین زندگی می کنند. اگرچه گویشوران بائوآن تو پیوندهای فرهنگی نزدیکی با گروه های تبتی اطراف دارند، زبان آنها به وضوح منشأ مغولی دارد. به گزارش Ethnologue، بائوان عضوی از شاخه فرعی مونگوور از شاخه شرقی خانواده زبان مغولیک به همراه انواع بائوان است که در استان گانسو، کانجیا، تو (شامل منگوئر و مونگهول)، دونگ شیانگ صحبت می شود. ، و ایست یوگور (گوردون 2005). Bao\'an Tu دارای ترتیب کلمه و پسوند SOV، مورفولوژی آگلوتیناتیو است. همچنین دارای تعداد زیادی انکلتیک است. این مطالعه بر اساس داده های جمع آوری شده در استان چینگهای از مارس 2006 تا اوت 2007 و ژانویه 2009 تا اوت 2009 است. از زبانشناسی پایه استفاده می کند. تئوری (دیکسون 1997، درایر 2006) برای توصیف دستور زبان بائوآن تو، از جمله فهرست واج و ساختار هجای آن، ریخت‌شناسی و ضرب‌شناسی، عبارت اسمی، بند، و ترکیب بند. همچنین شامل یک پیوست با سه متن شفاهی Bao\'an Tu است. در هر سطح از دستور زبان، تأثیر انواع محلی تبتی (عمدتاً به زبان آمدو تبتی و تبتی ادبی مدرن) آشکار است. نمونه‌هایی از این مورد عبارتند از اندازه و ترکیب فهرست واج، ترتیب کلمات اجزاء در عبارت اسمی، و یک سیستم کاملاً توسعه‌یافته از دیدگاه گوینده (که در زبان‌های تبتی به عنوان تمایز ربط/منفصل نیز شناخته می‌شود).

ProQuest, UMI Dissertation Publishing, 2011. — 367 p. — ISBN: 978-1243758965. The present study is a grammatical overview of the Bao'an Tu language (one of the varieties included in the designation 'ISO6393-3:PEH', also known as 'Tongren Monguor', 'Southwestern Monguor', or 'Tongren Tu'). Bao'an Tu is spoken by approximately 4,000 people who live on the Qinghai-Tibetan Plateau in Tongren County, Huangnan Prefecture, Qinghai Province in the northwest region of the People's Republic of China. Although the speakers of Bao'an Tu have close cultural ties to surrounding Tibetan groups, their language is clearly of Mongolic origin. According to the Ethnologue, Bao'an is a member of the Monguor sub-branch of the Eastern branch of the Mongolic language family along with the variety of Bao'an spoken in Gansu Province, Kangjia, Tu (including Mangghuer and Mongghul), Dongxiang, and East Yugur (Gordon 2005). Bao'an Tu has SOV word order and suffixing, agglutinative morphology; it also has a large number of enclitics. This study is based on data collected in Qinghai Province from March 2006 to August 2007 and January 2009 to August 2009. It uses Basic Linguistic Theory (Dixon 1997, Dryer 2006) to describe the grammar of Bao'an Tu, including its phoneme inventory and syllable structure, morphology and cliticization, the noun phrase, the clause, and clause combining. It also includes an appendix with three Bao'an Tu oral texts. At every level of the grammar, the influence of local Tibetic varieties (primarily spoken Amdo Tibetan and Modern Literary Tibetan) is apparent. Examples of this include the size and make-up of the phoneme inventory, the word order of constituents in the noun phrase, and a fully developed system of speaker perspective (also known as the conjunct/disjunct distinction in Tibetic languages).