A Dictionary of Sanskrit Grammar

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Abhyankar Kashinath Vasudev.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 463 
زبان: Sanskrit-English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 22 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 46,000

ویرایش سوم. - مؤسسه شرقی، 2000. - 448 صفحه. — (سریال شرقی گائکواد). اولین ویرایش \"فرهنگی دستور زبان سانسکریت\" توسط پروفسور ماهاماهوپادهایایا کاشینات واسودف ابیانکار در سال 1961 با عنوان سری شرقی گاکواد به شماره 134 توسط انتشارات منتشر شد. مؤسسه شرقی تحت نظارت دانشگاه M. S. Baroda. در سال 1977 دومین ویرایش اصلاح شده آن توسط MM. پروفسور Kashinath Vasudev Abhyankar و دکتر Jayadevbhai Mohanlal Shukla با اضافه شدن \"حدود سیصد مدخل جدید\" (پیشگفتار ویرایش دوم توسط دکتر J. M. Shukla) به عنوان سری شرقی شماره 134 Gaekwad منتشر شد. در مدت زمان بسیار کوتاهی این نسخه از چاپ خارج شد که نشان دهنده اهمیت و کاربرد آن به عنوان یک کتاب مرجع است. تقاضای بی وقفه برای این کتاب وجود داشته است و ما خوشحالیم که چاپ سوم آن را ارائه می کنیم. . برای تدوین «فرهنگ دستور زبان سانسکریت» حاضر، که اگرچه مختصر است، انتظار می رود پاسخگوی نیازهای محققان و دانشجویان محقق سانسکریت باشد، نیازی به عذرخواهی نیست. ویاکارانا و دیگر Śastra ها به عنوان یک کتاب مرجع مفید در مطالعه و کار تحقیقاتی آنها در هر شاخه ای از یادگیری سانسکریت است. بسیاری از رساله‌های مستقل در چندین Śastra و تفسیرهای آموخته شده بر آنها، و همچنین تفسیرهای اشعار و نمایشنامه‌های کلاسیک، در واقع مملو از توضیحات دستوری کلمات و ساخت‌ها هستند که شامل استفاده آزادانه از عبارات دستوری و اصطلاحات فنی در چندین مکان دانش ابتدایی دستور زبان که یک محقق سانسکریت از آن برخوردار است، برای درک کامل ارجاعات دستوری در این کتاب ها کافی نیست، به ویژه در حال حاضر، زمانی که تمرین فرستادن پسران جوان به پاشاشالاس سانسکریت برای مطالعه آثار کلاسیک استاندارد با تفاسیر همراه با برخی از رساله های ابتدایی استاندارد در دستور زبان، قبلا متوقف شده است. تعداد Paņḑḑitas و Śāstrinهای سانسکریت، که باید پیش از مطالعه متون عالی چندین Śastra، پایه و اساس درستی در دستور زبان به دست می آوردند، و بنابراین، محققان جوان و پژوهشگران در چندین Śastra می توانستند با آنها مشورت کنند. نیز به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. لغت نامه های معمول سانسکریت مانند لغت نامه های Monier Williams، V. S. Apte و دیگران در ارائه توضیحاتی در مورد فن دستوری، که در هر مرحله از خوانش انتقادی چندین متون سانسکریت با محققان مدرن روبرو می شود، بی فایده هستند. تحت این شرایط، تنها فرهنگ لغت‌های فنی از نوع «فرهنگ دستور زبان سانسکریت» کنونی است که می‌تواند کمک ارزشمندی به محققان و پژوهشگران در خواندن متون عالی سانسکریت در چندین Śastra داشته باشد.

Third Edition. — Oriental Institute, 2000. — 448 pages. — (Gaekwad's Oriental Series). The first edition of "A Dictionary of Sanskrit Grammar" by Mahamahopadhyaya Professor Kashinath Vasudev Abhyankar was published in 1961 as Gaekwad's Oriental Series No. 134 by the Oriental Institute under the authority of the M. S. University of Baroda. In 1977 its second revised edition by MM. Professor Kashinath Vasudev Abhyankar and Dr. Jayadevbhai Mohanlal Shukla was published with an addition of "about three hundred new entries" (Preface to the second edition by Dr. J. M. Shukla) as Gaekwad’s Oriental Series No. 134. Within a very short span of time the edition went out of print indicating its importance and utility as a reference-book. There has been an incessant demand for this book and we are happy to bring out its third edition. No apology is needed for undertaking the compilation of the present ‘Dictionary of Sanskrit Grammar’, which, although concise, is expected to meet the needs of Sanskrit scholars and research students of Vyākarana and other Śastras by serving as a useful reference book in their study of, and research work in, any branch of Sanskrit learning. The many independent treatises in the several Śastras and the learned commentaries upon them, as also the commentaries on classical poems and dramas, are, in fact, full of grammatical explanations of words and constructions, involving a liberal use of grammatical expressions and technical terms at several places. The elementary knowledge of grammar which a scholar of Sanskrit possesses, is not found sufficient for his understanding fully the grammatical references in these books, especially so at present, when the practice of sending young boys to the Sanskrit Pāţhaśālās to study the standard classical works with commentaries along with some standard elementary treatises on grammar, has already stopped. The number of Sanskrit Paņḑitas and Śāstrins, who had to obtain a sound footing in grammar before they undertook the study of the higher texts of the several Śastras, and who, therefore, could be consulted by young scholars and research workers in the several Śastras, has also diminished considerably. The usual Sanskrit Dictionaries such as those of Monier Williams, V. S. Apte and others are found of no avail in supplying explanations of the grammatical technique, which confronts modern scholars at every step in their critical reading of the several Sanskrit texts. Under these circumstances, it is only the technical dictionaries of the type of the present ‘Dictionary of Sanskrit Grammar’ that can render a valuable assistance to scholars and research workers in their reading of the higher Sanskrit texts in the Several Śastras,