A Celebration of Subjective Thought

دیفن بک با دیدن تفکر عینی به عنوان منفعل (که توسط فلسفه ها و داده های پذیرفته شده هدایت و کنترل می شود)، به دنبال توسعه نظریه اندیشه یا عقل مناسب موضوع به عنوان عامل فعال یا علت اول. سیستم او خلق ارزش‌هایی را که زندگی را هدایت می‌کنند روشن و مؤثرتر می‌کند.

George Kimball Plochmann در پیشگفتار خود کتاب را به عنوان تحقیق مستمر در شخصیت دانش توصیف می کند که به دنبال اثبات این است که وفاداری شناختی انحصاری ما به علوم به اصطلاح عینی نابجا هستند، نه به این دلیل که در جزئیات ناقص هستند یا از نظر احساس بشردوستانه ناقص هستند، بلکه به این دلیل که نمی توانند از حمایت معرفت شناختی که در صورت هژمونی بر سایر شاخه های شناختی که به طور سنتی به آنها اعطا می شود، نیاز دارند، برخوردار شوند. آنها."

دیفن بک دانش عینی را از بین نمی برد، بلکه به هر فلسفه اجازه می دهد تا با فلسفه ذهنی مقابله کند و از نتایج آن تقابل، سیستم ارزشی بهتری بسازد.

Seeing objective thought as passive (guided and controlled by accepted philosophies and data), Diefenbeck seeks to develop a theory of thought or of reason “appropriate to the subject as an active agent or first cause.” His system would illuminate and render more effective the creation of values that guide lives.

George Kimball Plochmann in his foreword describes the book as “a sus­tained inquiry into the character of knowledge, one seeking to prove that our exclusive cognitive allegiance to the so-called objective sciences is misplaced, not so much because they are faulty in detail or deficient in humanitarian feel­ing, as because they cannot enjoy the epistemological support that they would require were they allowed the hegemony over other branches of cognition that is traditionally accorded them.”

Diefenbeck would not destroy objec­tive knowledge, but would allow each philosophy to confront subjective phi­losophy and from the results of that confrontation build a better system of values.