A Boundary Waters History: Canoeing Across Time

تعریف تاریخ مکانی که به خاطر بی‌زمانی بودن شهرت دارد - جایی که ضربات دست و پاهای بی‌شماری در آب‌های زلال ناپدید شده‌اند - به یک دست مطمئن و دقیق نیاز دارد. روایت استفان ویلبرز به یخچال‌هایی که برای اولین بار آب‌های مرزی را ساخته‌اند و به ساکنان اصلی، و همچنین به نسل‌های کاشفان بیابان، چه در گذشته و چه در حال حاضر، بازمی‌گردد. او این کار را بدون از دست دادن رابطه شخصی که در طول یک عمر سفرهای زیارتی (که با تقریباً سه دهه سفر با پدرش تثبیت شده بود) انجام می دهد. این داستان روایت گسترده‌تر ناگفته‌ای از منطقه و همچنین هزاران جزئیات مختلف را به تصویر می‌کشد که مطمئناً توسط زائران هم‌زمان تشخیص داده می‌شود، مانند ریتم کوبنده یک حمل‌ونقل طولانی یا صدای غم‌انگیز که به آخرین لحظه قبل از خواب می‌رود.

Teasing out the history of a place celebrated for timelessness—where countless paddle strokes have disappeared into clear waters—requires a sure and attentive hand. Stephen Wilbers's account reaches back to the glaciers that first carved out the Boundary Waters and to the original inhabitants, as well as to generations of wilderness explorers, both past and present. He does so without losing the personal relationship built through a lifetime of pilgrimages (anchored by almost three decades of trips with his father). This story captures the untold broader narrative of the region as well as a thousand different details sure to be recognized by fellow pilgrims, like the grinding rhythm of a long portage or the loon call that slips into that last moment before sleep.