3: Philosophical Anthropology

انسان چگونه انسان می شود؟ این سؤال در پس علوم به اصطلاح «علوم انسانی» نهفته است. به همین دلیل است که از دیدگاه پل ریکور، ما نیاز به توسعه یک انسان شناسی فلسفی داریم، انسانی که تاریخچه بسیار قدیمی تری دارد اما هنوز منابع دست نخورده زیادی را ارائه می دهد.

این جذابیت برای رویکردی خاص فلسفی به سؤالات مربوط به این موضوع دارد. انسان بودن ریکور را از وارد شدن به گفت و گو با رشته ها و رویکردهای دیگر مانند روانکاوی، تاریخ، جامعه شناسی، مردم شناسی، زبان شناسی و فلسفه زبان باز نمی دارد تا تأملی به روز در مورد آنچه ارائه کند. او به عنوان مسائل اساسی می دید. زیرا واضح است که پاسخ ساده و واحدی برای این سؤال وجود ندارد که «انسان بودن چیست؟» بنابراین ریکور پیچیدگی این سؤال را از نظر تنش هایی که بین «ارادی» و "غیرارادی"، "عملکردن" و "رنج"، "خودمختاری" و "آسیب پذیری"، "توانایی، و "ظرفیت" و " "هویت". ¿½ و � دیگری. سخنرانی اوایل سال 1939 در مورد «توجه» به اظهارات او در مورد دریافت جایزه Kluge در سال 2004، چند ماه قبل از مرگش.

How do human beings become human? This question lies behind the so-called �human sciences.� But these disciplines are scattered among many different departments and hold up a cracked mirror to humankind. This is why, in the view of Paul Ricoeur, we need to develop a philosophical anthropology, one that has a much older history but still offers many untapped resources.

This appeal to a specifically philosophical approach to questions regarding what it was to be human did not stop Ricoeur from entering into dialogue with other disciplines and approaches, such as psychoanalysis, history, sociology, anthropology, linguistics and the philosophy of language, in order to offer an up-to-date reflection on what he saw as the fundamental issues. For there is clearly not a simple, single answer to the question �what is it to be human?� Ricoeur therefore takes up the complexity of this question in terms of the tensions he sees between the �voluntary� and the �involuntary,� �acting� and �suffering,� �autonomy� and �vulnerability,� �capacity� and �fragility,� and �identity� and �otherness.�

The texts brought together in this volume provide an overall view of the development of Ricoeur�s philosophical thinking on the question of what it is to be human, from his early 1939 lecture on �Attention� to his remarks on receiving the Kluge Prize in 2004, a few months before his death.