1939 : the Last Season of Peace

این فصل لندن نامیده می‌شد، و برای سه قرن زمان شام‌های شیک و رقص‌های درخشان بود که اشراف‌ترین و واجد شرایط ترین دختران انگلستان را به جامعه معرفی می‌کرد. اگرچه تا سال 1939 گاووت‌ها و مینوئت‌های باشکوه جای خود را به والس‌ها و روباه‌ترت‌ها داده بودند، کرم جوانی همچنان در برابر ملکه کم‌کم بود و سپس برای رقصیدن با مردان جوانی که روزی با آن‌ها ازدواج می‌کردند بیرون رفت. اما فصل 1939 متفاوت بود: این فصل آخرین فصل بود. و مانند بسیاری از فینال‌ها، به عنوان رویایی دوست‌داشتنی و مسحورکننده در خاطره زنده می‌ماند، برای وحشت و ویرانی که به زودی در پی خواهد داشت، زیباتر. بر اساس انبوهی از خاطرات دست اول، بریده های مطبوعاتی، و یادگاری ها، 1939: آخرین فصل صلح پرتره ای جذاب از این افسانه است که در شرف پایان است. پایان یک دوره را به تصویر می کشد، زیرا دنیایی را بازسازی می کند که ساکنان آن هنوز به امپراتوری و سنت اعتقاد داشتند. این یک تصویر واضح از یک نسل است ...

It was called the London Season, and for three centuries it had been a time of fashionable suppers and brilliant balls that introduced England's most aristocratic and eligible girls to society. Though by 1939 the stately gavottes and minuets had long since given way to waltzes and fox-trots, the cream of young womanhood still curtsied low before the Queen and then went out to dance the night away with the young men they would one day marry. But the Season of 1939 was different: it was to be the last. And like many a finale, it lives on in memory as a lovely, enchanted dream, all the more beautiful for the horror and destruction that would follow so soon. Based on a wealth of first-hand reminiscences, press clippings, and memorabilia, 1939: The Last Season of Peace is a fascinating portrait of this fairy tale about to end. Itcaptures the end of an era as it recreates a world whose inhabitants still believed in empire and tradition. It is a vivid picture of a generation...