1494: How a Family Feud in Medieval Spain Divided the World in Half

در 1494، نویسنده برنده جایزه، استفان آر. باون، ناگفته هایی را بیان می کند. داستان خصومت انفجاری بین پادشاهان، روحانیون و کاشفان که کره زمین را بین اسپانیا و پرتغال تقسیم کرد و اقیانوس‌های جهان را به میدان جنگ تبدیل کرد.
وقتی کلمب پیروزمندانه از آمریکا به اسپانیا در سال 1493 بازگشت، اکتشافات او باعث شعله‌ور شدن یک درگیری در حال سوختن شد. بین پادشاهان مشهور اسپانیا، فردیناند و ایزابلا، و ژائو دوم پرتغالی. کدام ملت قرار بود اقیانوس های جهان را کنترل کند؟ برای فرونشاندن این بحث، پاپ الکساندر ششم - رودریگو بورجیا بدنام - اعلامیه ای را صادر کرد که پایه و اساس معاهده توردسیلاس در سال 1494 را پی ریزی کرد، فرمانی که خطی خیالی در اقیانوس اطلس ایجاد کرد که کل جهان شناخته شده (و ناشناخته) را بین اسپانیا تقسیم می کرد. و پرتغال
درست زمانی که اقیانوس های جهان با سفر دورانی کلمب باز می شد، این معاهده به دنبال محدود کردن دریاها به این دو کشور مورد علاقه کاتولیک بود. این فرمان قرار بود تأثیر عمیقی بر تاریخ جهان بگذارد: اسپانیا و پرتغال را به موقعیت ابرقدرت سوق داد، بسیاری از کشورهای اروپایی دیگر را در مسیر برخورد سوق داد و به شکایت اصلی دو قرن جاسوسی، دزدی دریایی و جنگ بین‌المللی تبدیل شد.
این معاهده همچنین مبارزه برای "آزادی دریاها" را آغاز کرد - مبارزه ای حماسی برای تعیین اینکه آیا اقیانوس های جهان و در نتیجه تجارت جهانی با فرمان یک خودکامه کنترل می شود یا به روی کشتی های هر کسی باز می شود. ملت - یک مفهوم کاملاً مدرن، که در اوایل قرن هفدهم توسط نظریه‌پرداز حقوق هلندی هوگو گروتیوس، که استدلال‌هایش پایه و اساس حقوق بین‌الملل شد، مورد حمایت قرار گرفت. قرن ها روابط و احساسات تیره و تار تعداد انگشت شماری از افراد قدرتمند بود. آنها با یک تاریخ مشترک، خصومت متقابل و تعهدات شخصی - نزاع ها، رقابت ها و نفرت هایی که به دهه ها قبل برمی گشت - به هم مرتبط بودند. با این حال، این مبارزه در نهایت از عزم یک زن جوان برای سرپیچی از سنت و پادشاه و انتخاب همسرش ناشی شد.

In 1494, award-winning author Stephen R. Bown tells the untold story of the explosive feud between monarchs, clergy, and explorers that split the globe between Spain and Portugal and made the world’s oceans a battleground.
When Columbus triumphantly returned from America to Spain in 1493, his discoveries inflamed an already-smouldering conflict between Spain’s renowned monarchs, Ferdinand and Isabella, and Portugal’s João II. Which nation was to control the world’s oceans? To quell the argument, Pope Alexander VI—the notorious Rodrigo Borgia—issued a proclamation laying the foundation for the Treaty of Tordesillas of 1494, an edict that created an imaginary line in the Atlantic Ocean dividing the entire known (and unknown) world between Spain and Portugal.
Just as the world’s oceans were about to be opened by Columbus’s epochal voyage, the treaty sought to limit the seas to these two favored Catholic nations. The edict was to have a profound influence on world history: it propelled Spain and Portugal to superpower status, steered many other European nations on a collision course, and became the central grievance in two centuries of international espionage, piracy, and warfare.
The treaty also began the fight for “the freedom of the seas”—the epic struggle to determine whether the world’s oceans, and thus global commerce, would be controlled by the decree of an autocrat or be open to the ships of any nation—a distinctly modern notion, championed in the early seventeenth century by the Dutch legal theorist Hugo Grotius, whose arguments became the foundation of international law.
At the heart of one of the greatest international diplomatic and political agreements of the last five centuries were the strained relationships and passions of a handful of powerful individuals. They were linked by a shared history, mutual animosity, and personal obligations—quarrels, rivalries, and hatreds that dated back decades. Yet the struggle ultimately stemmed from a young woman’s determination to defy tradition and the king, and to choose her own husband.