ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب ...or Worse

دانلود کتاب ... یا بدتر

...or Worse

مشخصات کتاب

...or Worse

ویرایش: [19] 
نویسندگان:   
سری: Seminar of Jacques Lacan 
ISBN (شابک) : 9780745682440 
ناشر: Polity Press 
سال نشر: 2018 
تعداد صفحات: 271 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 15 Mb 

قیمت کتاب (تومان) : 45,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 9


در صورت تبدیل فایل کتاب ...or Worse به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب ... یا بدتر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب ... یا بدتر

"یک ملاقات تصادفی از یک چرخ خیاطی و یک چتر. رویارویی غیرممکن بین نهنگ و یک خرس قطبی. یکی توسط Lautréamont ابداع شد؛ دیگری توسط فروید نقطه گذاری شد. هر دو به یاد ماندنی هستند. چرا چنین است؟ آنها مطمئناً چیزی را در ما قلقلک می دهند. لاکان می‌گوید که چیست. درباره زن و مرد است. بین زن و مرد نه توافق و نه هماهنگی وجود دارد. هیچ برنامه‌ای وجود ندارد، هیچ چیز از پیش تعیین نشده است: هر حرکتی تیری در تاریکی است که در منطق مدال به آن اقتضایی می‌گویند. هیچ راهی برای خروج از آن وجود ندارد. چرا این قدر اجتناب ناپذیر است، یعنی اینقدر ضروری است؟ واقعاً باید در نظر گرفت که این از یک ناممکن ناشی می شود. از این رو قضیه: "هیچ رابطه جنسی وجود ندارد." این فرمول معروف شده است. به جای آنچه در واقعیت سوراخ می کند، انبوهی از تصاویر فریبنده و مسحورکننده وجود دارد و گفتارهایی وجود دارد که این رابطه را تجویز می کند. که روانکاوی برای همه آشکار کرده است. در قرن بیست و یکم، این غیر قابل بحث است. چه کسی هنوز معتقد است که ازدواج یک پایه طبیعی دارد؟ از آنجایی که این یک واقعیت فرهنگی است، شخص خود را وقف اختراع می کند. ممکن است بهتر باشد ... یا بدتر. "یگانگی وجود دارد." در قلب سمینار حاضر، این قصیده که تاکنون مورد توجه قرار نگرفته است، تکمیل کننده «هیچ» رابطه جنسی است و بیان می کند که چه چیزی وجود دارد. باید به عنوان یک همه تنها شنیده شود. خوداروتیک) و تنها از نظر اهمیت (خارج از هر معناشناسی). در اینجا تدریس دیرهنگام لاکان آغاز می شود. همه چیزهایی که او قبلاً به شما آموخته است، اینجا هستند، و با این حال همه چیز جدید، بازنگری شده، مبهم است. لکان تقدم دیگری را در نظم حقیقت و نظم میل.در اینجا او تقدم یکی را در بعد واقعی آن آموزش می دهد.او دو مربوط به رابطه جنسی و بیان دلالت را رد می کند.او دیگری بزرگ را که نقطه اتکای دیالکتیک سوژه است رد می کند. او وجود آن را به چالش می کشد، که آن را به داستان می سپارد. او میل را کم ارزش می کند و ژوئیسانس را ترویج می کند. او هستی را که ظاهری صرف است رد می کند. هنولوژی، آموزه ی واحد، در اینجا از هستی شناسی، نظریه هستی پیشی می گیرد. در مورد نظم نمادین چطور؟ چیزی بیش از تکرار یکی در واقعیت. از این رو نمودارها و سطوح توپولوژیکی به نفع گره های ساخته شده از حلقه های ریسمانی، که هر کدام یک گره نامرتبط هستند، کنار گذاشته شد. به یاد بیاورید که سمینار هجدهم برای گفتمانی که ظاهری نبود آه کشید. خوب، با سمینار نوزدهم، ما تلاشی برای گفتمانی داریم که نقطه عزیمت خود را به واقعیت تبدیل کند. اندیشه رادیکال تک گرایی مدرن.» -ژاک آلن میلر


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

"A chance meeting of a sewing machine and an umbrella. The impossible face-off between a whale and a polar bear. One was devised by Lautréamont; the other punctuated by Freud. Both are memorable. Why so? They certainly tickle something in us. Lacan says what it is. It's about man and woman. There is neither accord nor harmony between man and woman. There’s no programme, nothing has been predetermined: every move is a shot in the dark, which in modal logic is called contingency. There's no way out of it. Why is it so inexorable, that is, so necessary? It really has to be reckoned that this stems from an impossibility. Hence the theorem: 'There is no sexual relation.' The formula has become famous. In the place of what thereby punctures a hole in the real, there is a plethora of luring and enchanting images, and there are discourses that prescribe what this relation must be. These discourses are mere semblance, the artifice of which psychoanalysis has made apparent to all. In the twenty-first century, this is beyond dispute. Who still believes that marriage has a natural foundation? Since it's a fact of culture, one devotes oneself to inventing. One cobbles together different constructions from whatever one can. It may be better ... or worse. 'There is Oneness.' At the heart of the present Seminar, this aphorism, which hitherto went unnoticed, complements the 'there is no' of sexual relation, stating what there is. It should be heard as One-all-alone. Alone in jouissance (which is fundamentally auto-erotic) and alone in significance (outside any semantics). Here begins Lacan's late teaching. Everything he has already taught you is here, and yet everything is new, overhauled, topsy-turvy. Lacan had taught the primacy of the Other in the order of truth and the order of desire. Here he teaches the primacy of the One in its real dimension. He rejects the Two of sexual relation and that of signifying articulation. He rejects the Big Other, the fulcrum of the dialectic of the subject, disputing its existence, which he consigns to fiction. He depreciates desire and promotes jouissance. He rejects Being, which is mere semblance. Henology, the doctrine of the One, here outclasses ontology, the theory of Being. What about the symbolic order? Nothing more than the reiteration of the One in the real. Hence the abandoning of graphs and topological surfaces in favour of knots made of rings of string, each of which is an unlinked One. Recall that Seminar XVIII sighed for a discourse that would not be semblance. Well, with Seminar XIX, we have an attempt at a discourse that would take its point of departure in the real. The radical thought of modern Uni-dividualism." —Jacques-Alain Miller





نظرات کاربران