The Search for Better Educational Standards: A Cautionary Tale

​این کتاب به توسعه سیستم استانداردهای نیوزلند برای پیشرفت مدرسه ابتدایی، "استانداردهای کیوی" می پردازد که از سال 2010 به بعد اعمال شد و در طول زمان به طور فزاینده ای جاسازی می شود. این رویکرد، که در آن معلمان به جای استفاده از هر آزمون ملی خاص، «قضاوت کلی معلمان» را بر اساس طیف وسیعی از ابزارهای ارزیابی و مشاهدات خود انجام می‌دهند، مشکلات قابل پیش‌بینی با اعتدال در داخل و بین مدارس ایجاد کرده است. ادعا شده است که این رویکرد «جسورانه» استانداردهای کیوی از برنامه درسی محدود و نتایج متوسط ​​ارزیابی پرمخاطره در کشورهای دیگر جلوگیری می کند. با این حال، این کتاب پیشنهاد می‌کند که نوع دیگری از همان مشکلات را ایجاد می‌کند و نشان می‌دهد که حتی یک رویکرد ارزیابی نسبتاً ضعیف با ریسک بالا هنوز هم اثرات اجرایی ایجاد می‌کند. این کتاب گزارشی ضربه به ضربه از توسعه سیاستی از جمله جابجایی مداوم دولت نیوزلند ارائه می‌کند، زیرا تلاش می‌کند این سیاست را در مواجهه با مخالفت مربیان توجیه کند. در واقع، داستان استانداردهای کیوی نمونه ای در سطح جهانی از مبارزه معلمان با سیاست ها، با کمک دانشگاهیان است. یک جنبه بومی مائوری نیز در داستان وجود دارد. در نهایت، این کتاب همچنین دیدگاه‌های مقایسه‌ای بین‌المللی از جمله پاسخ‌های دانشگاهیان مشهور ایالات متحده، انگلیسی و استرالیایی را ارائه می‌دهد.

​This book deals with the development of New Zealand’s standards system for primary school achievement, ‘Kiwi Standards’, which took effect from 2010 onwards and is becoming increasingly embedded over time. The approach, where teachers make ‘Overall Teacher Judgements’ based on a range of assessment tools and their own observations rather than using any particular national test, has created predictable problems with moderation within and across schools. It has been claimed that this ‘bold’ Kiwi Standards approach avoids the narrowed curriculum and mediocre outcomes of high-stakes assessment in other countries. Yet this book suggests it just produces another variant of the same problems and demonstrates that even a relatively weak high-stakes assessment approach still produces performative effects. The book provides a blow by blow account of the development of a policy including the continuous repositioning of New Zealand’s Government as it has sought to justify the policy in the face of opposition from educators. Indeed the Kiwi Standards tale provides a world-class example of teachers fighting back against policy, with the help of academics. There is an indigenous Māori aspect to the story as well. Finally, this book also provides comparative international perspectives including responses from well-known US, English and Australian academics.