The Form of Poetry in the 1820s and 1830s: A Period of Doubt

دهه‌های 1820 و 1830، شکاف بین رمانتیسم و ​​ویکتوریایسم، همچنان برای محققان دشوار است. این کتاب به کاوش و بازیابی فرهنگ غفلت‌شده شعر در آن سال‌ها می‌پردازد و نشان می‌دهد که آن فرهنگ نقطه عطفی مهم در تاریخ ادبیات بوده است. این کتاب طیف گسترده‌ای از شاعران، از جمله اشعار سالانه‌های ادبی، لتیتیا لاندون، فلیسیا هیمنز، رابرت براونینگ، ساموئل تیلور کولریج، توماس هود و جان کلر را مورد بررسی قرار می‌دهد و آثار خود را در پرتو تحقیقات جدید در مورد شرایط این کشور قرار می‌دهد. بازار ادبی به نوبه خود، از این فرهنگ برای باز کردن موضوعات نظری گسترده‌تری در رابطه با فرم ادبی، تاریخ کتاب، فرهنگ چاپ، جنسیت و دوره‌بندی استفاده می‌کند. تردید آن دوره در مورد جایگاه شعر در فرهنگ و ظرفیت ماندگاری آن، طیف خیره‌کننده‌ای از آزمایش‌های خلاقانه را برانگیخت که شکل‌های متریک، مادی و تجاری شعر را دوباره به تصویر کشید.

The 1820s and 1830s, the gap between Romanticism and Victorianism, continues to prove a difficulty for scholars. This book explores and recovers a neglected culture of poetry in those years, and it demonstrates that that culture was a crucial turning point in literary history. It explores a uniquely wide range of poets, including the poetry of the literary annuals, Letitia Landon, Felicia Hemans, Robert Browning, Samuel Taylor Coleridge, Thomas Hood and John Clare, placing their work in the light of new research into the conditions of the literary market. In turn, it uses that culture to open up wider theoretical issues relating to literary form, book history, print culture, gender and periodisation. The period’s doubt about poetry’s place in culture and its capacity to last prompted a dazzling range of creative experiments that reimagined the metrical, material and commercial forms of poetry.