'Sailing towards Poland' with Joseph Conrad

جوزف کنراد به طرزی هوشمندانه تصاویری از ادبیات و فرهنگ لهستان را در آثار خود مدفون کرد. پس از شناسایی، این ارجاعات معانی پذیرفته شده متون را تغییر می دهند. در مصاحبه ای که در Kuryer Polski (در شهر آن زمان لهستان اوستراوا، اکنون در جمهوری چک) در 26 اوت 1915 منتشر شد، خود کنراد در مورد شاعران لهستانی قرن نوزدهم اعلام کرد: "Krasiński، میکیویچ و اسلوواکی حرف آنها برای من همه چیز است. من توسط آنها بزرگ شدم و شکل گرفتم.» با این حال، منابع لهستانی که عمیقاً در آثار کنراد ریشه دارند به طور ناچیز تأیید شده اند و به سختی مورد کاوش قرار گرفته اند، اگرچه نظریه پردازان بینامتنی برجسته استدلال کرده اند که درک نهایی متن از بین متن ها می آید.

بخش اول از این کتاب اولین رمان کنراد، حماقت آلمایر، و چهار مورد از بزرگترین آثار او را تحلیل می کند: لرد جیم، نوسترومو، مامور مخفی و زیر چشمان غربی . کشف منابع لهستانی در این آثار، قدردانی فکری و زیبایی‌شناختی ما را از کنراد به‌عنوان هنرمندی به‌عنوان عالی افزایش می‌دهد. همانطور که کریستوا و ریفاتر توضیح می دهند، نشانه ها آثار ادبی و هنری و همچنین جنبه های رفتار اجتماعی را به یاد می آورند. بلوم بینش بیشتری در مورد تلاش نویسنده برای جانشینی پیشینیانش ارائه می دهد.

بخش دوم کتاب به دو اثر زندگی نامه ای می پردازد: یک رکورد شخصی و "یک مقدمه آشنا". کنراد با شیوایی شاعرانه، پیروزی خود را بر گذشته غم انگیز خود در یک سابقه شخصی اعلام می کند. در میان آگاهی کامل از اندوه، لحن شادی سرسختانه بلند می شود. لحن «یک پیشگفتار آشنا» نیز بی تردید پیروزمندانه است. شادی در این سلف پرتره ها بیش از اینکه شاد باشد، دستاوردهای دنیوی بسیاری را جشن می گیرد، اما در نهایت یک پیروزی بزرگ را رقم می زند. نویسنده انگلیسی در نوشته های خود با تبدیل واقعیت های وحشتناک به کمال و ماندگاری هنر، از ناملایمات تلخ فراتر رفته است.

Joseph Conrad ingeniously buried images from Polish literature and culture into his works. Once recognized, these references alter the accepted meanings of the texts. In an interview that was published in Kuryer Polski (in the then Polish city of Ostrawa, now in the Czech Republic) on 26 August 1915, Conrad himself declared about the nineteenth-century Polish poets: “Krasiński, Mickiewicz and Słowacki. Their words are everything for me. I was raised and formed by them.” Yet, the Polish sources deeply rooted in Conrad’s works have been scantily acknowledged and hardly explored, although notable intertextual theorists have argued that the ultimate understanding of the text comes from the intertext(s).

The first part of this book analyzes Conrad’s first novel, Almayer’s Folly, and four of his greatest works: Lord Jim, Nostromo, The Secret Agent and Under Western Eyes. Unearthing the cache of Polish references in these works enhances our intellectual and aesthetic appreciation of Conrad as an artist par excellence. The signs recall literary and artistic works as well as aspects of social behavior, as Kristeva and Riffaterre explain. Bloom provides additional insight regarding the writer’s struggle to supersede his predecessors.

The second part of the book looks at two autobiographical works: A Personal Record and “A Familiar Preface.” With poetic eloquence, Conrad proclaims his victory over his tragic past in A Personal Record. A tone of gaiety rises stubbornly in the midst of complete awareness of sorrow. The tone of “A Familiar Preface” is also unmistakably triumphant. More than joyous, the merriment in these self-portraits celebrates many worldly achievements, but ultimately one great triumph. In his writings the English author has transcended bitter adversities by transfiguring dreadful facts into the perfection and permanence of art.