Meaning and Controversy within Chinese Ancestor Religion

روش های چینی مربوط به اجداد از دیرباز موضوع تفاسیر متناقض بوده است. این اعمال ریشه در تجربه زیسته تمرین‌کنندگان دارند، و بنابراین باید به‌عنوان عبارات تجسم یافته جستجوی معنای وجودی در نظر گرفته شوند. برای تمرین‌کنندگان، دستیابی به معنای وجودی مستلزم شمول، دلالت و میانجی‌گری اجداد است. هنگامی که حرکات در مناسک اجدادی از این منظر تحلیل می‌شوند، می‌توان به ماهیت آن‌ها به عنوان سازنده «دین نیاکان» پی برد. این کتاب از روشی کنجکاوانه استفاده می‌کند که اختلافات بین توضیحات خارجی و محلی را بررسی می‌کند و چارچوب هرمنوتیک دیگری را برای اعمال مربوط به اجداد پیشنهاد می‌کند.

Chinese practices related to ancestors have long been the subject of conflicting interpretations. These practices are rooted in the lived experience of practitioners, and therefore need to be considered as embodied expressions of the quest for existential meaning. For practitioners, the achievement of existential meaning requires the inclusion, implication, and mediation of the ancestors. When gestures in ancestor rites are analyzed from this perspective it is possible to appreciate their essence as constitutive of “ancestor religion.” This book uses an inquisitive method that investigates the discrepancies between foreign and local explanations, and proposes another hermeneutic framework for ancestor related praxes.