Masculine Identity in Modernist Literature: Castration, Narration, and a Sense of the Beginning, 1919-1945

این کتاب در مورد صدای روایی مدرنیستی و ارتباط آن با تصاویر پزشکی، اساطیری و روانکاوانه از انزجار بین سال‌های 1919 تا 1945 است. نشان می‌دهد که چگونه جلوه‌های ویژه‌ی بلاغت و فرم از تحولات مدرنیستی فوق‌العاده در روانکاوی، غیبت، و الهام گرفته شده است. فلسفه منفی ساختار روایی و تصویر ادبی هویت مردانه مدرن را تغییر داد. با تأیید درک خودآگاهانه و خودآگاهانه ادبیات انگلیسی-آمریکایی اوایل قرن بیستم از تأثیر تولید متن، این مطالعه جدید جذاب، تاریخچه نویسندگان و خوانندگانی را به تصویر می‌کشد که نقش غیبت متنی را در توسعه و شرح وقایع اضطراب مردانه درک می‌کنند. و خوش بینی.

This book is about the modernist narrative voice and its correlation to medical, mythological, and psychoanalytic images of emasculation between 1919 and 1945. It shows how special-effects of rhetoric and form inspired by outré modernist developments in psychoanalysis, occultism, and negative philosophy reshaped both narrative structure and the literary depiction of modern masculine identity. In acknowledging early twentieth-century Anglo-American literature’s self-conscious and self-reflexive understanding of the effect of textual production, this engaging new study depicts a history of writers and readers understanding the role of textual absence in the development and chronicling of masculine anxiety and optimism.