Filmstil, Differenzqualitäten, Emotionen: Zur affektiven Wirkung von Autorenfilmen am Beispiel der Berliner Schule

توماس شیک در حال توسعه یک مدل تحلیلی است که با آن می توان اهمیت ابزارهای سبکی را برای تأثیر عاطفی فیلم های بلند ثبت کرد. در متن اثر، فیلم‌های مولف به‌ویژه مورد بررسی قرار می‌گیرند که به دلیل روش‌های طراحی خاص خود از هنجارها و قراردادهای به اصطلاح «فیلم بلند کلاسیک» عدول می‌کنند. با انجام این کار، این پرسش مطرح می شود که طراحی سبک فیلم های مولف چگونه بر تجربه عاطفی تماشاگر در حین دریافت تأثیر می گذارد. یک بخش تجزیه و تحلیل دقیق، مدل توسعه‌یافته را بر اساس فیلم‌های بلندی که به مکتب برلین اختصاص داده شده‌اند، بررسی می‌کند: «روز زیبا» توماس ارسلان، «زندگی آهسته من» آنجلا شنلک، «ارواح» کریستین پتزولد و «دلتنگی» والسکا گریسباخ. نویسنده با این تحلیل‌ها، شباهت‌ها و تفاوت‌های فیلم‌ها را نیز بررسی می‌کند و زیبایی‌شناسی مکتب برلین را روشن می‌کند.

Thomas Schick entwickelt ein Analysemodell, mit dem die Bedeutung stilistischer Mittel für die affektive Wirkung von Spielfilmen erfasst werden kann. Im Rahmen der Arbeit werden vor allem Autorenfilme untersucht, die durch ihre spezifischen Gestaltungsweisen von etablierten Normen und Konventionen des sogenannten ‚klassischen Spielfilms‘ abweichen. Dabei wird der Frage nachgegangen, auf welche Art und Weise die stilistische Gestaltung von Autorenfilmen das affektive Erleben des Zuschauers bei der Rezeption beeinflusst. Ein ausführlicher Analyseteil überprüft das erarbeitete Modell anhand von Spielfilmen, die der Berliner Schule zugeordnet werden: Thomas Arslans „Der schöne Tag“, Angela Schanelecs „Mein langsames Leben“, Christian Petzolds „Gespenster“ und Valeska Grisebachs „Sehnsucht“. Mit diesen Analysen arbeitet der Autor zusätzlich Gemeinsamkeiten und Unterschiede der Filme heraus und beleuchtet die Ästhetik der Berliner Schule.