Education during the Time of the Revolution in Egypt: Dialectics of Education in Conflict

از انقلاب 25 ژانویه 2011، مصری ها بحث های روزانه را تجربه کردند و درگیر آن شدند. به طور بحث برانگیزی، برخی استدلال کردند که درگیری ها و شورش ها در مصر و منطقه عربی، نه تصادفی بوده و نه نتیجه "اثر دومینوی" اقدامات جمعی مردم تحت ستم علیه رژیم های خودکامه است. بلکه این شورش‌ها نتیجه تلاش‌های بسیج طی دهه‌ها توسط چندین گروه فعال و همچنین سازمان‌های غیردولتی ملی و بین‌المللی بود. برخلاف این دیدگاه، برخی دیگر ادعا می کنند که علیرغم رشد سریع اقتصادی مصر در دهه 2000، شکاف گسترده ای در توزیع ثروت و بازده اقتصادی وجود داشت که باعث شد اکثریت مصری ها از فقر و نرخ بالای بیکاری به ویژه در میان مردم رنج ببرند. جوانان. بدیهی است، در حالی که پویایی های اقتصادی و سیاسی ملی و بین المللی بر بحث های روزانه غالب بود، آموزش همچنان عرصه فراموش شده در میان درگیری ها است. با تشدید درگیری بین افراط گرایان ستیزه جو و دولت های مدرن در منطقه، و اخیراً در بسیاری از کشورهای اروپایی، درک دیالکتیک آموزش در درگیری در زمینه های مختلف محلی، که در این کتاب توسط مصری آغاز شده است، بیش از هر زمان دیگری اهمیت یافته است. متن نوشته. این کتاب بر آموزش در مصر در دوران انقلاب که توسط دانشجویان دانشگاه، فعالان جوان، متخصصان آموزشی، مقامات دولتی و سازمان‌های جامعه مدنی درک شده است، تمرکز دارد. فصول آن تنش، تضاد و/یا انسجام بین بازیگران مختلف را در رابطه با نقش آنها در آموزش برای مشارکت مدنی، هویت ملی، شهروندی جهانی، ایجاد صلح، توسعه حرفه ای معلمان و توانمندسازی زنان و دانش آموزان نشان می دهد. این کتاب دیالکتیک تعلیم و تربیت در تضاد را با بیان معانی و دیدگاه‌های گوناگونی که توسط ذینفعان مصری در هنگام توصیف اعمال و واقعیت (های) آنها در زمان انقلاب و پیامدهای آن ارائه شده است، نشان می‌دهد.

Since the 25th January 2011 revolution, Egyptians experienced and engaged in a daily debate. Controversially, some argued that the conflict and revolts in Egypt, and the Arab region, were neither coincidental, nor the result of a “domino effect” of collective actions by oppressed people against autocratic regimes. Rather, these revolts were the result of mobilization efforts made over decades by several activist groups, as well as national and international non-governmental organizations. Contrary to this view, others claim that despite the rapid economic growth of Egypt in the 2000s, there was a wide gap in the distribution of wealth and economic return, which left the majority of Egyptians suffering from poverty and high rate of unemployment, especially among youth. Obviously, while national and international economic and political dynamics dominated the daily debate, education remains the forgotten arena amidst conflict. With the exacerbation of conflict between militant extremists and modern states in the region, and most recently in many European countries, it became more important than ever before to understand the dialectics of education in conflict in different local contexts, starting in this book by the Egyptian context. The book focuses on education in Egypt during the time of the revolution as perceived by university students, youth activists, educational professionals, government officials and civil society organizations. Its chapters reveal the tension, contradiction and/or coherence among different players as related to their respective role in education for civic engagement, national identity, global citizenship, peace-building, teacher professional development, and women's and students’ empowerment. The book illustrates the dialectics of education in conflict by articulating diverse meanings and perspectives given by Egyptian stakeholders when describing their actions and reality(ies) during the time of the revolution and its aftermath.