Disease Ecology: Galapagos Birds and their Parasites

این کتاب اولین مجموعه از فصول نوشته شده توسط دانشمندانی را ارائه می دهد که به درک اکولوژی بیماری در جزایر گالاپاگوس، یک مکان طبیعی نمادین و تاریخی، کمک کرده اند. مجمع الجزایر گالاپاگوس در شرق اقیانوس آرام، تقریباً 1000 کیلومتر دورتر از ساحل اکوادور، در خط استوا قرار دارد و شامل 13 جزیره بزرگ، چندین جزیره کوچکتر ماهواره ای و بسیاری جزایر حتی کوچکتر است. حیات وحش در جزایر گالاپاگوس امروزه یکی از بهترین جوامع وحشی از گیاهان و جانوران در جهان را نشان می دهد که به دلیل قرار گرفتن جزایر در محل تلاقی جریان های اصلی اقیانوسی، تعهد اکوادور برای اکثریت قریب به اتفاق منطقه است. توسعه نیافته باقی بماند و حفاظت از پارک ملی گالاپاگوس ارائه شود. بیشتر گونه های جانوری در گالاپاگوس بومی هستند و در هیچ جای دیگری دیده نمی شوند. اما آنها نوادگان نیاکانی هستند که قبلاً مستعمره شده‌اند، و سپس، جدا از منشأ سرزمین اصلی خود، به اشکالی تبدیل شده‌اند که امروزه به‌عنوان متمایز شناخته می‌شوند. از سال 2001، بسیاری از نویسندگان این کتاب بخشی از مشارکت چهار موسسه ای بوده اند که به بررسی تهدیدات ناشی از عوامل بیماری زا برای جانوران پرندگان گالاپاگوس می پردازد. آنها به موضوع بوم شناسی بیماری به شیوه ای جدید برخورد می کنند و با تاریخچه ورود پرندگان و عوامل بیماری زا شروع می شوند. این رویکرد مصنوعی مستلزم ادغام موضوعاتی از دامپزشکی، اپیدمیولوژی، ژنتیک جمعیت و فیلوژنتیک است.

This book provides the first collection of chapters written by scientists who have contributed to the understanding of disease ecology in the Galapagos Islands, an iconic and historic natural site. The Galapagos Archipelago straddles the equator in the eastern Pacific Ocean, almost 1000 km off the coast of Ecuador, and includes 13 major islands, numerous smaller satellite islands, and many more even smaller islets. The wildlife on the Galapagos Islands today represents one of the best-preserved wild communities of plants and animals in the world, owing to the location of the islands at the intersection of major ocean currents, the commitment by Ecuador for the vast majority of the area to be left undeveloped, and the protection provided by the Galapagos National Park. Most of the animal species in Galapagos are endemic, occurring nowhere else. But they are descendants of ancestors that colonized earlier, and then, isolated from their mainland origins, evolved into forms that are recognized as distinct today. Since 2001, many of the authors of this book have been part of a four-institution partnership investigating the threats posed by pathogens to Galapagos avifauna. They approach the topic of disease ecology in a novel manner, starting with the history of arrival of both the birds themselves and the pathogens. This synthetic approach requires the integration of themes from veterinary medicine, epidemiology, population genetics, and phylogenetics.