"Altern ja – aber gesundes Altern": Die Neubegründung der Anti-Aging-Medizin in Deutschland

طب ضد پیری در آلمان شروع به ایجاد مجدد ضد پیری به عنوان یک داروی پیشگیری جدی کرده است. استقرار مجدد چیست؟ چگونه باید رتبه بندی شود؟ به منظور روشن شدن این موضوع، یک اصطلاح زمینه‌ای از ضد پیری پیشنهاد شده و وضعیت چند رشته‌ای پژوهش بررسی می‌شود. بر اساس میانجیگری بین رویکردهای جامعه شناختی و اخلاقی، یک رویکرد دانش جامعه شناختی انتخاب شده و از نظر اخلاقی گسترش می یابد:

در پزشکی ضد پیری آلمان، پیری دیگر به عنوان یک بیماری درک نمی شود، بلکه به عنوان خطری است که می تواند جلوگیری شده قابل اجرا است. اقدامات ضد پیری مرسوم قبل از تشخیص خطر فردی انجام می شود و مسئولیت شخصی بیشتری در قبال خطرات سلامتی ناشی از پیری مورد نیاز است. سؤالات اخلاقی از دیدگاه اجتماعی- پیر شناختی ناشی می شوند، به عنوان مثال. در مورد تصویر سالمندی و مفهوم مسئولیت. بحث فعلی در مورد سالمندی و سلامتی را می توان به عنوان یک الگو زیر سوال برد.

Die Anti-Aging-Medizin in Deutschland ist angetreten, um Anti-Aging als seriöse Präventivmedizin neu zu begründen. Worin besteht die Neubegründung? Wie ist sie zu bewerten? Um das zu klären, wird ein kontextualisierter Begriff von Anti-Aging vorgeschlagen und der multidisziplinäre Forschungsstand aufgearbeitet. Ausgehend von einer Vermittlung zwischen soziologischen und ethischen Ansätzen wird ein wissenssoziologischer Zugriff gewählt und ethisch erweitert:

Die Alterung wird in der deutschen Anti-Aging-Medizin nicht mehr als Krankheit verstanden, sondern als Risiko, dem es präventiv vorzubeugen gilt. Herkömmlichen Anti-Aging-Maßnahmen wird eine individuelle Risikodiagnostik vorgeschaltet und mehr Eigenverantwortung für gesundheitliche Alterungsrisiken gefordert. Aus sozialgerontologischer Perspektive stellen sich ethische Fragen, u. a. was das Altersbild und das Verantwortungskonzept betrifft. Modellhaft lässt sich daran die aktuelle Diskussion über Alter und Gesundheit hinterfragen.