AIDS in Pakistan: Bureaucracy, Public Goods and NGOs

این کتاب اولین مطالعه کامل درباره کار HIV/AIDS در رابطه با دولت و سازمان‌های غیردولتی است. در اوایل دهه 2000، واکنش پاکستان به HIV/AIDS افزایش یافت و منطقه مداخله فوری اعلام شد. این پاسخ توسط کمک‌کنندگان بین‌المللی تأمین مالی شد که نیازمند ارائه خدمات پیشگیری، مراقبت و پشتیبانی به سازمان‌های غیردولتی هستند - سیاستی جهانی که به ویژه در پاکستان مهم است، جایی که جمعیت‌های پرخطر توسط دولت جرم انگاری می‌شوند.
قریشی بر اساس دسترسی بی‌نظیر قوم‌نگاری به بوروکراسی‌های دولتی و برخورد آن‌ها با سازمان‌های غیردولتی، چگونگی ترجمه سیاست‌های جهانی توسط بازیگران محلی و نحوه واکنش آنها به بحران در حال تحول HIV/AIDS را بررسی می‌کند.
این کتاب خوانندگان را تشویق می‌کند تا با نقد تغییرات حاصله در بوروکراسی، جامعه مدنی و کالاهای عمومی، درستی سیاست‌های مربوط به مشارکت عمومی-خصوصی را بازنگری کنند. خواندن این کتاب برای دانشجویان، دانش پژوهان و شاغلینی است که به برنامه های نئولیبرالی در سلامت و توسعه جهانی اهمیت می دهند.

This book is the first full-length study of HIV/AIDS work in relation to government and NGOs. In the early 2000s, Pakistan’s response to HIV/AIDS was scaled-up and declared an area of urgent intervention. This response was funded by international donors requiring prevention, care and support services to be contracted out to NGOs - a global policy considered particularly important in Pakistan where the high risk populations are criminalized by the state.
Based on unparalleled ethnographic access to government bureaucracies and their dealings with NGOs, Qureshi examines how global policies were translated by local actors and how they responded to the evolving HIV/AIDS crisis.
The book encourages readers to reconsider the orthodoxy of policies regarding public-private partnership by critiquing the resulting changes in the bureaucracy, civil society and public goods. It is a must-read for students, scholars and practitioners concerned with neoliberal agendas in global health and development.