Against Art and Culture

این کتاب با ارائه تعریفی منفی از هنر در رابطه با مفهوم فرهنگ، مفهوم «هنر/فرهنگ» را برای توصیف وحدت این دو حوزه حول کار نام‌گذاری شده، ذهنیت خلاق ایده‌آل و دلالت اضافی ایجاد می‌کند. . این کتاب با ارائه یک واقعیت مفهومی و اجتماعی از یک «هنر/فرهنگ» ترکیبی، نشان می‌دهد که عدم درک کلیت پویای هنر و فرهنگ توسط نفی‌کننده‌های ادعایی آن به دلیل تقریباً تمام نقدهای موجود از هنر و فرهنگ است که دفاع از یک «هنر» است. هنر یا فرهنگ واقعی در برابر مظاهر «غیر اصیل» و هنری که در نهایت خلاقیت را در خدمت رژیم کالایی بورژوایی محدود می‌کند. در حالی که شواهدی مبنی بر اینکه هنر/فرهنگ امکان کالاسازی را فراهم می‌کند مدت‌هاست در دسترس بوده است، این استنباط که خود هنر/فرهنگ اساساً مربوط به دنیای کالایی‌سازی است نتوانسته است مورد توجه قرار گیرد. این کتاب با به کارگیری تحلیل ظریف هم از کالایی‌سازی و هم از سیستم‌های بزرگ‌تر قدرت ایدئولوژیک، چگونگی استفاده از «مازاد» هنر/فرهنگ را برای مشروعیت بخشیدن به وضعیت موجود بورژوایی به جای بازگشایی آن مورد بررسی قرار می‌دهد. همچنین احتمالات دنیای پسا هنر/فرهنگ را بر اساس هر دو شیوه موجود که هویت هنر/فرهنگ را به چالش می کشد و نیز گمانه زنی ها در مورد ادغام بازی و زیبایی شناسی در زندگی اجتماعی عمومی را بررسی می کند. این کتاب با نفی آشکار هنر و فرهنگ، کمکی بی نظیر به چشم انداز نقد فرهنگی ارائه می دهد.

Offering a negative definition of art in relation to the concept of culture, this book establishes the concept of ‘art/culture’ to describe the unity of these two fields around named-labour, idealised creative subjectivity and surplus signification. Contending a conceptual and social reality of a combined ‘art/culture’ , this book demonstrates that the failure to appreciate the dynamic totality of art and culture by its purported negators is due to almost all existing critiques of art and culture being defences of a ‘true’ art or culture against ‘inauthentic’ manifestations, and art thus ultimately restricting creativity to the service of the bourgeois commodity regime. While the evidence that art/culture enables commodification has long been available, the deduction that art/culture itself is fundamentally of the world of commodification has failed to gain traction. By applying a nuanced analysis of both commodification and the larger systems of ideological power, the book considers how the ‘surplus’ of art/culture is used to legitimate the bourgeois status quo rather than unravel it. It also examines possibilities for a post-art/culture world based on both existing practices that challenge art/culture identity as well as speculations on the integration of play and aesthetics into general social life. An out-and-out negation of art and culture, this book offers a unique contribution to the cultural critique landscape.