闪开，让我歌唱八十年代: 记忆碎片2.0（升级版）

دهه 1980، آخرین دوره بی گناهی در چین. این کتاب خاطره نهایی آن عصر معصومیت است.

لائو لیو نویسنده در سال 1968 به \"سبک شصت و هشت\" متولد شد - نسلی به اصطلاح \"متولد دهه 1960، جوانی را در دهه 1980 تجربه کرد، در دهه 90 زندگی کرد و در این قرن مسئولیت را بر عهده گرفت\". این کتاب تاریخچه شخصی کوچک او در دهه 1980 است که شامل دوازده فصل از تکه های حافظه است - درباره فال ماهجونگ، در مورد دانشگاه، در مورد دعوا، درباره پورنوگرافی، درباره داستان سرایی، درباره فیلم، درباره فوتبال، درباره خرید دیسک، درباره کامپیوتر... /p>\r\n

در واقع، چیزی بیش از \"شش یا هشت سبک\" است. جوانی، شور و درد هر نسلی یکی است و قدردانی آنها از دورانی که در آن زندگی می کنند نیز همان دورانی است که انسان چه دورانی را سپری می کند. در جوانی آنها بهترین سن او بود، بنابراین، کسانی که این کتاب را باز می کنند یا به دلیل سوء استفاده از حافظه همزمان آه می کشند یا آنقدر گرم هستند که آگاهانه لبخند می زنند:

ما همیشه فکر می کردیم که در آینده زندگی می کنیم، اما در واقع فقط خاطره داریم.

چند نفر از پیر شدن می ترسند، چند نفر پیر می شوند، چند نفر دیگر پیر شده اند. وقتی همه چیز زیر و رو شد و پرده تراژدی مدرن بی حسی روانی آغاز شد، گفتن یک کلمه اضافی است:

در غیر این صورت، بیایید به طور جمعی به خاطر بسپاریم. ...

دهه 1980، آخرین دوره بی گناهی در چین. این کتاب خاطره نهایی آن عصر معصومیت است.

لائو لیو نویسنده در سال 1968 به \"سبک شصت و هشت\" متولد شد - نسلی به اصطلاح \"متولد دهه 1960، جوانی را در دهه 1980 تجربه کرد، در دهه 90 زندگی کرد و در این قرن مسئولیت را بر عهده گرفت\". این کتاب تاریخچه شخصی کوچک او در دهه 1980 است که شامل دوازده فصل از تکه های حافظه است - درباره فال ماهجونگ، در مورد دانشگاه، در مورد دعوا، درباره پورنوگرافی، درباره داستان سرایی، درباره فیلم، درباره فوتبال، درباره خرید دیسک، درباره کامپیوتر... /p>\r\n

در واقع، چیزی بیش از \"شش یا هشت سبک\" است. جوانی، شور و درد هر نسلی یکی است و قدردانی آنها از دورانی که در آن زندگی می کنند نیز همان دورانی است که انسان چه دورانی را سپری می کند. در جوانی آنها بهترین سن او بود، بنابراین، کسانی که این کتاب را باز می کنند یا به دلیل سوء استفاده از حافظه همزمان آه می کشند یا آنقدر گرم هستند که آگاهانه لبخند می زنند:

ما همیشه فکر می کردیم که در آینده زندگی می کنیم، اما در واقع فقط خاطره داریم.

چند نفر از پیر شدن می ترسند، چند نفر پیر می شوند، چند نفر دیگر پیر شده اند. وقتی همه چیز زیر و رو شد و پرده تراژدی مدرن بی حسی روانی آغاز شد، گفتن یک کلمه اضافی است:

در غیر این صورت، بیایید به طور جمعی به خاطر بسپاریم.

八十年代，中国最后一个纯真年代。这本书是对这一纯真年代的终极回忆。

作者老六是生于1968年的“六八式”——所谓“生于六十年代，在八十年代经历青春，在九十年代讨生活、在本世纪负责任”的一代。这本书就是他的一部八十年代微观个人史，由十二章记忆碎片构成——关于麻将、关于校园、关于打架、关于毛片、关于评书、关于电影、关于足球、关于买碟、关于电脑……

其实，何止“六八式”，任何一代人的青春，激情和痛苦都是一样的，他们对自己所处时代的感念之情也是一样的——一个人的青春在什么时代度过，那就是他最好的年代，所以，翻开本书的人，不是被记忆虐待得同声一叹，便是温暖到会心一笑：

我们一直以为活的是未来，其实拥有的只有回忆。

多少人害怕变老，多少人正在变老，多少人已经老了。当一切都已经地覆天翻，精神麻木的现代悲剧大幕拉开之时，多说一句都是多余：

闪开，让我们开始集体回忆。...

八十年代，中国最后一个纯真年代。这本书是对这一纯真年代的终极回忆。

作者老六是生于1968年的“六八式”——所谓“生于六十年代，在八十年代经历青春，在九十年代讨生活、在本世纪负责任”的一代。这本书就是他的一部八十年代微观个人史，由十二章记忆碎片构成——关于麻将、关于校园、关于打架、关于毛片、关于评书、关于电影、关于足球、关于买碟、关于电脑……

其实，何止“六八式”，任何一代人的青春，激情和痛苦都是一样的，他们对自己所处时代的感念之情也是一样的——一个人的青春在什么时代度过，那就是他最好的年代，所以，翻开本书的人，不是被记忆虐待得同声一叹，便是温暖到会心一笑：

我们一直以为活的是未来，其实拥有的只有回忆。

多少人害怕变老，多少人正在变老，多少人已经老了。当一切都已经地覆天翻，精神麻木的现代悲剧大幕拉开之时，多说一句都是多余：

闪开，让我们开始集体回忆。