持駁殼槍的傳教者：鄧演達與國民革命軍政工制度

در سال 1924، کومینتانگ چین دوباره سازماندهی شد. اندکی بعد، اولین ارتش حزب محور در تاریخ چین را بر اساس مفاهیم \"رهبری ارتش با حزب\" و \"تاکید بر آموزش سیاسی\" ایجاد کرد. ویژگی خاص آن ظاهر گروهی از کارگران نظامی و سیاسی است که «در دست راست تفنگ و در دست چپ اصول سه قوم دارند». همچنین با توزیع متون تصویری بین سربازان یا غیرنظامیان، سرودن اشعار و اپرا و انجام تبلیغات مختلف سعی در تقلید از «مبلغان دینی» داشتند.

می توان گفت که این جنبش انقلابی وارث جنبش فرهنگ جدید 4 مه و الگوی سیاسی و فرهنگی دو طرف تنگه تایوان برای دهه ها شکل گرفت. اعضای غیرنظامی و نظامی کومینتانگ، اعضای فراحزبی حزب کمونیست، مشاوران روسیه شوروی و مردان، زنان و کودکان بی‌شماری را گرد هم می‌آورد و فرآیندی از تعامل را در هم می‌پیچد که هم دامنه وسیع و هم پیچیده است. این کتاب از دنگ یاندا (1895-1931)، یک شخصیت چپ مشهور که در روزهای اولیه اعزام شمال (1926-1927) به عنوان مدیر اداره کل سیاسی ارتش ملی انقلابی خدمت می کرد، برای بازنگری مجدد این موضوع گسترده استفاده می کند. و فصل تاریخی متحرک

1924年，中國國民黨進行改組，未幾，即依「以黨領軍」、「重視政治訓練」等理念，創設了中國歷史上第一支黨化軍隊。其特別表徵，是出現一群「右手持槍，左手持三民主義」的軍隊政工人員。他們還試圖效仿「宗教之傳道師」，又向士兵或百姓散發圖畫文字、編製詩歌戲曲，進行各式宣傳。

可以說，這一場革命運動，上承五四新文化運動，下塑數十年來海峽兩岸的政治文化格局。它匯集了國民黨文武黨員、共產黨跨黨黨員、蘇俄顧問、以及無數男女老幼，交織一段層面既廣，亦有複雜恩怨的互動過程。本書便藉由北伐戰爭初期（1926-1927），擔任國民革命軍總政治部主任的著名左派人物鄧演達（1895-1931）為經緯，重探這段影響深遠的動人歷史篇章。