‚Das Gesetz bin ich‘: Verhandlungen von Normalität in der Sozialen Arbeit

در چارچوب جامعه پذیری سازمان یافته و در حوزه تنش بین کمک و کنترل، متخصصان مددکاری اجتماعی هنجارهای اجتماعی را بازتولید می کنند. این مطالعه قوم نگاری شرایط سازنده موفق در تعاملات را ردیابی می کند. بخصوص کار باز کودک و نوجوان با ارجاع روزمره و گشاده رویی خود در جهت دستیابی به قدرت تحریمی، کنترل اجتماعی، اجرای هنجارهای اجتماعی و آغاز فرآیندهای خودتنظیمی با کودکان و نوجوانان، بصیرت خود را نشان می دهد. نویسنده نشان می دهد که هیچ هنجارهای اجتماعی بین متخصصان و مخاطبان مورد مذاکره قرار نمی گیرد، بلکه فقط در موقعیت هایی که در آنها اعمال می شود، مذاکره می شود. علاوه بر این، کودکان و جوانان ایده های عادی بودن را نشان می دهند که به نوبه خود توسط متخصصان نادیده گرفته می شود. گفتمان آموزشی-اجتماعی درباره و درباره هنجارهای اجتماعی و مفاهیم بهنجار بودن پشت آنها - همانطور که به طور تاکیدی نشان داده شده است - برای حرفه ای شدن مترقی ضروری است یا مدت هاست که دیر شده است.

Im Rahmen organisierter Sozialisation und im Spannungsfeld zwischen Hilfe und Kontrolle reproduzieren die Professionellen der Sozialen Arbeit soziale Normen. Diese ethnografische Studie zeichnet gelingende konstitutive Bedingungen in Interaktionen nach. Gerade die Offene Kinder- und Jugendarbeit mit ihrem Alltagsbezug und ihrer Offenheit erweist sich als erkenntnisreich hinsichtlich der Erlangung von Sanktionsmacht, sozialer Kontrolle, der Durchsetzung sozialer Normen und der Initiierung von Selbstregulierungsprozessen bei Kindern und Jugendlichen. Der Autor zeigt, dass keine soziale Normen zwischen Professionellen und Adressatinnen und Adressaten ausgehandelt werden, sondern lediglich Situationen, in denen sie zur Anwendung kommen. Zudem vertreten Kinder und Jugendliche Normalitätsvorstellungen, die von den Professionellen wiederum nicht beachtet werden. Ein sozialpädagogischer Diskurs zu und über soziale Normen und den dahinter liegenden Normalitätsvorstellungen – so wird eindringlich gezeigt – ist für eine fortschreitende Professionalisierung unerlässlich bzw. längst überfällig.