Über den Zusammenhang von Unternehmenskultur und Architektur: Denkanstöße für Architekten, Manager und Bauherren

در این ضروری، نویسندگان سفری کوتاه در میان ایده‌های تاریخ معماری در پس مدرنیسم کلاسیک، پست مدرنیسم و ​​ساختارگرایی معماری ارائه می‌دهند. آنها جامعه شناسی، معماری و تئوری سازمانی را با هدف توضیح مقدمات ساختمان هایی که دانش را افزایش می دهند، همراه می کنند. نویسندگان از ایجاد یک "هویت موقعیتی" در ساختمان دفاع می کنند. این مفهوم «معماری شرکتی» مرسوم و ثابت شده توسط برند را ادامه می‌دهد و عملکرد ساختمانی را توصیف می‌کند که کار مشارکتی و شبکه‌ای را برای کارکنان آسان‌تر می‌کند - اما از بالا به پایین تجویز نمی‌شود، بلکه برعکس. یک معماری شرکتی پر جنب و جوش و فردی تنها زمانی خود را نشان می دهد که در فرآیندهای سازمانی و ویژگی های فضایی به همان اندازه خطرناک باشد.

Die Autoren bieten in diesem essential eine kleine Reise durch die Ideen der Architekturgeschichte, die hinter der klassischen Moderne, der Postmoderne und dem architektonischen Strukturalismus stecken. Sie führen Soziologie, Architektur und Organisationstheorie zusammen mit dem Ziel, die Prämissen von Gebäuden zu erläutern, die Wissen vermehren. Die Autoren plädieren dafür, im Gebäude eine „situative Identität“ zu stiften. Dieses Konzept führt die herkömmliche, markenfixierte „Corporate Architecture“ weiter und beschreibt eine Gebäude-Performanz, die der Mitarbeiterschaft ein kooperatives und vernetztes Arbeiten erleichtert – aber nicht verordnet von oben nach unten, sondern umgekehrt. Eine lebendige und individuelle Unternehmensarchitektur zeigt sich nur, wenn sie gleichermaßen in Organisationsprozessen wie räumlichen Ausprägungen virulent ist.