Zur Frage des synthetischen Mullits

طبق دانش فعلی، مولایت تنها ترکیب موجود در سیستم SiO2-AbOs است که تا دمای تقریبی 181 درجه سانتیگراد پایدار است. از آنجایی که حدود % از کل آجرهای نسوز دارای پایه آلومینوسیلیکات هستند، مولایت در زمینه فناوری نسوز از اهمیت بالایی برخوردار است. اولین تحقیقات در مورد ساختار مولایت توسط TAYLOR [1] انجام شد. مولایت به صورت لوزی-دو هرمی متبلور می شود و دارای گروه فضایی D~: است، مانند سیلیمانیت که اغلب به اشتباه در گذشته با آن شناسایی می شد. تحقیقات H. SCHOLZE [2] صحت نتایج TAYLOR را تایید کرده و امکان شناسایی واضحی را نشان داده است. یافته های قبلی در مورد مولایت، ساختار و شکل گیری آن توسط J. GROFCSIK [3] بر اساس ادبیات تا سال 1959 خلاصه شد. دانش ساختار مولایت و رابطه با ساختار سیلیمانیت در زمان های اخیر به طور قابل توجهی گسترش یافته است [4]، [5]. مدت ها پیش، W. EITEL، H. MARK، K. ROSBAUD، E. KORDES و K. SCHLOSSMACHER [6] فرض کردند که کریستال های مخلوط باید در سیستم SiO2-AbOs وجود داشته باشند. این فرض به ویژه بدیهی بود زیرا در نظر گرفتن پارامترهای شبکه سیلیمانیت از یک سو و مولیت های استوکیومتری و غیر استوکیومتری از سوی دیگر تداومی را پیشنهاد می کرد. E. C. SHERS و W. A. ​​ARCHIBALD [7] نیز بر این عقیده بودند که یک ناحیه کریستالی مخلوط باید در ناحیه ترکیب مولایت وجود داشته باشد.

Nach den heutigen Erkenntnissen ist der Mullit die einzige Verbindung im System Si02-AbOs, die bis zu einer Temperatur von ca. 181O°C beständig ist. Da etwa % aller feuerfesten Steine eine alumosilikatische Ausgangsbasis haben, ist der Mullit im Bereich der Feuerfest-Technologie von überragender Bedeutung. Die ersten Untersuchungen über die Struktur des Mullits wurden von TAYLOR [1] durchgeführt. Mullit kristallisiert rhombisch-bipyramidal und hat die Raumgruppe D~:, ebenso wie der Sillimanit, mit dem er früher oft fälschlicherweise identifiziert wurde. Untersuchungen von H. SCHOLZE [2] haben die Richtigkeit der TAYLOR­ sehen Ergebnisse bestätigt und eindeutige Identifizierungsmöglichkeiten aufge­ zeigt. Die bisherigen Erkenntnisse über Mullit, seine Struktur und Bildung wurden von J. GROFCSIK [3] an Hand der Literatur bis 1959 zusammenfassend dargestellt. Die Kenntnis der Struktur des Mullits und die Verwandtschaft mit der Struktur des Sillimanits haben sich in jüngster Zeit beträchtlich erweitert [4], [5]. Bereits vor längerer Zeit nahmen W. EITEL, H. MARK, K. ROSBAUD, E. KORDES und K. SCHLOSSMACHER [6] an, daß im System Si02-AbOs Mischkristalle vor­ liegen müßten. Diese Vermutung lag vor allem deshalb nahe, weil die Betrachtung der Gitterparameter von Sillimanit einerseits und von stöchiometrischen und nichtstöchiometrischen Mulliten andererseits auf eine Kontinuität schließen ließ. Auch E. C. SHEARS und W. A. ARCHIBALD [7] vertraten die Ansicht, daß im Bereich der Mullitzusammensetzung ein Mischkristallgebiet vorhanden sein müßte.