Zur Aktualität von Slavoj Žižek: Einleitung in sein Werk

کار فیلسوف سیاسی اسلاوی ژیژک معنای خود را از دو مفهوم می گیرد: منفی گرایی و سرمایه داری. این دو مفهوم هستند که به تفکر ژیژک در دو حوزه متفاوت اما مرتبط سازگاری می بخشند: فلسفه او با تلاشی برای به روز کردن مفهوم هگلی از منفی بودن خود ارجاعی تعیین می شود و ارتباط آن را با فلسفه و مطالعات فرهنگی معاصر نشان می دهد. نظریه سیاسی ضد سرمایه داری او بر اساس این مفهوم منفی است. فلسفه ژیژک تنها زمانی قابل درک است که فرض او را بپذیریم که سرمایه داری گروگان بشریت است: ارباب بی چهره ای که تحت حکومت او نه آزادی، نه بشریت وجود دارد. آقایی که حکومتش آنقدر کلی است که ما آن را به عنوان تنها جایگزین می پذیریم. تفکر ژیژک علیه این فقدان بدیل آشکار است.

Das Werk des politischen Philosophen Slavoj Žižek erhält seine Bedeutung von zwei Begriffen her: Negativität und Kapitalismus. Diese beiden Begriffe sind es, die Žižeks Denken in zwei unterschiedlichen, aber auf einander verwiesenen, Bereichen Konsistenz verleihen: Seine Philosophie ist bestimmt von dem Versuch, den hegelschen Begriff der selbstbezüglichen Negativität zu aktualisieren, dessen Relevanz für die zeitgenössische Philosophie und Kulturwissenschaft aufzuweisen. Seine antikapitalistische politische Theorie baut auf diesem Negativitätsbegriff auf. Verständlich wird Žižeks Philosophie nur, wenn man seine Prämisse akzeptiert, dass der Kapitalismus die Geisel der Menschheit ist: ein gesichtsloser Herr, unter dessen Herrschaft es keine Freiheit, keine Menschlichkeit geben kann. Ein Herr, dessen Herrschaft so total ist, dass wir sie als alternativlos akzeptieren. Gegen diese scheinbare Alternativlosigkeit richtet sich Žižeks Denken.