دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: زبانشناسی ویرایش: expanded edition نویسندگان: Ray Bradbury سری: ISBN (شابک) : 9781877741098, 1877741094 ناشر: Joshua Odell Editions سال نشر: 1994 تعداد صفحات: 172 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 486 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Zen in the Art of Writing: Essays on Creativity به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ذن در هنر نوشتن: مقالاتی درباره خلاقیت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این یک کتاب لذت بخش، الهام بخش و بسیار مفید در زمینه نوشتن است. بردبری از تکامل خود به عنوان یک نویسنده صحبت می کند - چیزی که او کشف کرد که از سن 12 تا 22 سالگی هر روز 2000 کلمه می نوشت، در بیست سالگی هر هفته داستان های کوتاه منتشر می کرد و در نهایت رمان هایی مانند فارنهایت 451، شراب قاصدک و تواریخ مریخ را خلق کرد. در اینجا روال نوشتن برادبری آمده است: "در تمام اوایل دهه بیستم برنامه زیر را داشتم. دوشنبه صبح اولین پیش نویس داستان جدیدم را نوشتم. سه شنبه پیش نویس دوم را انجام دادم. چهارشنبه سوم. پنجشنبه چهارم. جمعه پنجم. و شنبه ظهر، ششمین و آخرین پیش نویس را به نیویورک پست کردم. یکشنبه؟ به تمام ایده های وحشیانه ای فکر کردم که برای جلب توجه من در حال تقلا بودند و در زیر درب اتاق زیر شیروانی منتظر بودم، در نهایت مطمئن بودم که به خاطر "دریاچه،" "من به زودی آنها را بیرون می گذارم. اگر همه اینها مکانیکی به نظر می رسد، اینطور نیست. می بینید که ایده های من مرا به سمت آن سوق داد. هر چه بیشتر انجام می دادم، بیشتر می خواستم انجام دهم. شما درشتی می شوید تب می کنی شما نشاط را می شناسید. شما نمی توانید شب ها بخوابید، زیرا ایده های موجودات جانورانه شما می خواهند شما را در رختخواب خود قرار دهند. این یک راه عالی برای زندگی است» (62-63). او پیشنهادهای زیادی را برای چگونگی توسعه نوشتار ارائه می دهد، به ویژه در فصل خود با عنوان "چگونه یک میوز را نگه داریم و تغذیه کنیم". در اینجا یک نمونه است: در مورد آنچه دوست دارید و همچنین در مورد آنچه که از آن متنفرید بنویسید: \"در دنیا چه چیزی را بیشتر دوست داری؟ منظورم از چیزهای بزرگ و کوچک است. چه چیزی را بیشتر از هر چیز دیگری در دنیا می خواهی؟ چه چیزی را دوست داری؟ متنفری؟ شخصیتی را پیدا کن که چیزی را بخواهد یا چیزی را نخواهد. با تمام وجود به او دستور دهید. او را شلیک کنید. سپس تا جایی که می توانید سریع دنبال کنید. شخصیت با عشق یا نفرت شدید خود تا پایان داستان هجوم خواهد آورد. ذوق و شوق نیاز او و علاقه به نفرت و عشق وجود دارد، منظره را آتش می زند و دمای ماشین تحریر شما را سی درجه افزایش می دهد.» (6). \"عشق های کوچک را جستجو کن، تلخی های کوچک را بیاب و شکل بده. آنها را در دهانت بچش، روی ماشین تحریرت امتحان کن" (7). \"... اگر قرار است بر روی یک معدن زنده قدم بگذاری، آن را مال خودت کن. انگار از خوشی ها و ناامیدی های خود منفجر شو" (15). \"هسته خلاقیت شما باید همان هسته داستان شما و شخصیت اصلی داستان شما باشد. شخصیت شما چه می خواهد، آرزویش چیست، چه شکلی دارد و چگونه بیان می شود؟ من واقعاً به دنیا فکر می کنم، چه چیزی را دوست دارم، از چه می ترسم، از چه متنفرم؟ و شروع به ریختن آن روی کاغذ می کنم.» (43) خواندن نویسندگانی را بخوانید که آنطور که میخواهید بنویسید، آنهایی را بخوانید که آنطور که دوست دارید فکر کنید. اما همچنین کسانی را بخوانید که آنطور که شما فکر میکنید فکر نمیکنند یا آنطور که میخواهید مینویسند و در جهتگیریهای شما تحریک میشوند. ممکن است سالهای زیادی طول نکشد» (39). پیاده روی کنید "برای سیر کردن موز خود، پس باید از کودکی همیشه گرسنه زندگی بودی... منظورم این است که باید شبها در شهر یا شهر خود پیاده روی طولانی داشته باشید یا روز در روستا قدم بزنید. و طولانی مدت در هر زمان در کتابفروشی ها و کتابخانه ها قدم می زند» (42). شاید الهامبخشترین اشتیاق بردبری به زندگی و نحوه اطلاعرسانی هنر او باشد. او می نویسد: "ما هیچ وقت بیرون نمی نشینیم. ما فنجان هایی هستیم که مدام و بی سر و صدا پر می شویم. ترفند این است که بدانیم چگونه خودمان را سرکوب کنیم و چیزهای زیبا را بیرون بگذاریم.» (120)
This is a delightful, inspiring and extremely useful book on writing. Bradbury talks his evolution as a writer -- what he discovered writing 2000 words every day from the age of 12 to 22, publishing short stories every week in his twenties, and eventually creating novels such as Farenheit 451, Dandelion Wine and the Martian Chronicles. Here is Bradbury's writing routine: "All during my early twenties I had the following schedule. On Monday morning I wrote the first draft of my new story. On Tuesday I did a second draft. On Wednesday a third. On Thursday a fourth. On Friday a fifth. And on Saturday at noon, I mailed out the sixth and final draft to New York. Sunday? I thought about all the wild ideas scrambling for my attention, waiting under the attic lid, confident at last that, because of "The Lake," I would soon let them out. If all of this sounds mechanical, it wasn't. My ideas drove me to it, you see. The more I did, the more I wanted to do. You grow ravenous. You run fevers. You know exhilaration. You can't sleep at night, because your beast-creature ideas want out and turn you in your bed. It's a grand way to live" (62-63). He offers lots of suggestions for how to develop your writing, particularly on his chapter entitled, "How to Keep and Feed a Muse." Here's a sample: Write about what you love and also about what you hate: "What do you love most in the world? The Big and the little Things I mean. What do you want more than anything else in the world? What do you love? Hate? Find a character who will want something or not want something with all of his heart. Give him running orders. Shoot him off. Then follow as fast as you can. The character, in his great love or hate, will rush through to the end of the story. The zest and gusto of his need, and there is zest in hate s well as love, will fire the landscape and raise the temperature of your typewriter thirty degrees" ( 6). "Look for the little loves, find and shape the little bitternesses. Savor them in your mouth, try them on your typewriter" (7). "... if you're going to be step on a live mine, make it your own. Be blown up, as it were, by your own delights and despairs" ( 15). "The core of your creativity should be the same as the core of your story and of the main character in your story. What does your character want, what is his dream, what shape has it, and how is it expressed? What do I really think of the world, what do I love, fear, hate? and begin to pour this on paper."(43) Read "Read those authors who write the way you hope to write, those who think the way you would like to think. But also read those who do not think as you think or write as you want to write and be so stimulated in directions you might not take for many years" (39). Take Walks "To feed your muse, then you should always have been hungry about life since you were a child... I means you must take a long walks at night around your city or town, or walks in the country by day. And long walks, at any time, through bookstores and libraries" (42). Perhaps most inspiring is Bradbury's passion for living and the way it informs his art. Her writes: "We never sit anything out. We are cups, constantly and quietly being filled. The trick is, knowing how to tip ourselves over and let the beautiful stuff out." (120)