Zeitcontrolling indirekter Prozeßketten

سرعت ارائه خدمات شرکت ها به طور فزاینده ای به معیار تعیین کننده تمایز در رقابت تبدیل می شود. تاکنون در تولید عمدتاً عامل زمان در نظر گرفته شده است. از سوی دیگر، به دلیل عدم شفافیت در مورد متغیرهای موثر بر زمان مربوطه، حوزه‌های غیرمستقیم پردازش سفارش تا حد زیادی از اقدامات برای کاهش زمان طفره رفته‌اند. گئورگ میهلر مدلی را برای کنترل زمان زنجیره‌های فرآیند غیرمستقیم ایجاد می‌کند که احتمالات بهره‌برداری سیستماتیک از پتانسیل‌های کاهش زمان موجود را به تصویر می‌کشد و همچنین عوامل مؤثر بر زمان مربوطه را در نظر می‌گیرد. نویسنده با استفاده از مطالعات موردی، ارتباط عملی و امکان‌سنجی مدل را نشان می‌دهد.

Die Geschwindigkeit, mit der Unternehmen ihre Leistungen erbringen, entwickelt sich zunehmend zum entscheidenden Differenzierungskriterium im Wettbewerb. Rechnung getragen wurde dem Faktor Zeit bisher überwiegend in der Produktion. Aufgrund mangelnder Transparenz über relevante Zeiteinflußgrößen haben sich die indirekten Bereiche der Auftragsabwicklung dagegen den Maßnahmen zur Zeitverkürzung weitgehend entzogen. Georg Miehler entwickelt ein Modell für ein Zeitcontrolling indirekter Prozeßketten, das sowohl Möglichkeiten zur systematischen Ausschöpfung der vorhandenen Zeitsenkungspotentiale abbildet als auch relevante Zeiteinflußgrößen berücksichtigt. Anhand von Fallstudien zeigt der Autor die praktische Relevanz und Umsetzbarkeit des Modells auf.