Zeit und strategische Planung: Analyse der Zeitdimension zur Stützung der Unternehmenspraxis

اگرچه مدیریت بازرگانی همیشه بعد زمانی را در مطالعات خود لحاظ کرده است، اما هنوز به طور اساسی و جامع به نقشی که \"زمان\" در تئوری شرکت ها یا در زمینه های کاری خاص تجاری ایفا می کند پرداخته نشده است. یکی از دلایل این امر احتمالاً این است که مدیریت بازرگانی تاکنون عمدتاً به سمت مفهوم ریاضی-فیزیکی زمان گرایش داشته است. مفهومی که «زمان» را به عنوان یک پدیده هستی‌شناختی معین درک می‌کند. با این حال، این درک از زمان برای کار عملی و نظری مدیریت کسب و کار کافی نیست، زیرا زمان زمانی مرتبط می شود که به عنوان یک سازه اجتماعی درک شود و با کنش انسانی (اجتماعی) مرتبط باشد. با توجه به این وضعیت اولیه، آقای شولت باید کار پیشگامانه ای انجام می داد. برای اینکه بتوان مسئله زمان را در چارچوب برنامه ریزی استراتژیک تحلیل کرد، ابتدا باید مبانی مفهومی لازم در بین رشته ها ایجاد می شد. نویسنده در جست‌وجوی مبنای مفهومی، با اطمینان به ادبیات غیرتخصصی (روان‌شناختی و جامعه‌شناختی) می‌پردازد و می‌داند چگونه گندم را از کاه با نگاهی انتقادی به هدف پژوهشی خود جدا کند. به طور خاص، کار مید در مورد ساختار زمان بین الاذهانی به طرز ماهرانه ای و انتخابی دریافت می شود و بیشتر به صورت انتقادی توسعه می یابد. اصطلاح \"چشم انداز زمانی\" به عنوان محوری برای مطالعات تجاری معرفی شده است. انسان با «دیدگاه زمانی» خود و اعمال گذشته، حال و آینده‌اش را در روابط زمانی با یکدیگر و رویدادهای محیط خود قرار می‌دهد.

Obgleich die Betriebswirtschaftslehre seit jeher auch die Zeitdimension in ihre Unter­ suchungen einbezieht, hat sie sich bisher noch nicht grundsätzlich und umfassend mit der Rolle auseinandergesetzt, die der "Zeit" in der Unternehmenstheorie bzw. in speziellen betriebswirtschaftlichen Handlungsfeldern zukommt. Ein Grund dafür ist wohl, daß sich die Betriebswirtschaftslehre bislang überwiegend an einem mathema­ tisch-physikalischen Zeitbegriff orientiert hat; einem Begriff, der "Zeit" als ein vorge­ gebenes ontologisches Phänomen versteht. Dieses Verständnis von Zeit reicht für die praktische und theoretische betriebswirtschaftliche Arbeit allerdings nicht aus, da Zeit dort gerade dann relevant wird, wenn man sie als ein soziales Konstrukt begreift und mit menschlichem (sozialem) Handeln verknüpft. Im Hinblick auf diese Ausgangssituation hatte Herr Schulte also Pionierarbeit zu leisten. Um die Zeitproblematik ,im Handlungskontext der strategischen Planung analysieren zu können, mußten zunächst fachübergreifend die notwendigen begriffli­ chen Grundlagen geschaffen werden. Bei der Suche nach einer begrifflichen Basis geht der Verfasser souverän mit der fachfremden (psychologischen und soziologischen) Literatur um und weiß mit kritischem Blick auf sein Untersuchungsziel die Spreu vom Weizen zu sondern. Insbesondere die Arbeiten von Mead zur Konstitution inter­ subjektiver Zeit werden gekonnt selektiv rezipiert und kritisch weiterentwickelt. Als zentral für betriebswirtschaftliche Untersuchungen wird der Begriff der "Zeitperspek­ tive" eingeführt. Mit der "Zeitperspektive" setzt sich der Mensch selbst und seine vergangenen, gegenwärtigen und zukünftigen Handlungen in zeitliche Beziehungen zueinander und zu den Ereignissen seiner Umwelt.