دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: مشاغل ویرایش: نویسندگان: Pablo Neruda سری: ISBN (شابک) : 9786053313144 ناشر: Evrensel Basım Yayın سال نشر: 2015 تعداد صفحات: 0 زبان: Turkish فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Yürekteki İspanya به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اسپانیا در قلب نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
چه جور شعری یک شعر ناپاک نرودا این شعر را اینگونه توصیف می کند: شعری خیس از عرق، مدفون در دود، بوی سوسن و شیش، در چارچوب قانون، فراتر از قانون، که تجارت می کوشد آن را درهم بشکند. شعری پیچیده مثل تنههای ما که لکههای صابونی مانند لباسهای ما دارد. مانند اعمال شرم آور ما، مانند چشمان ما، مانند دزدی ما، مانند نفرت ما، عشق ما، عهدمان، مانند دلبستگی های سیاسی، سرکشی ها، شک ها، مانند کلمات ما، مانند حیوانات، مانند تصمیم ها، مانند مالیات، شعری درهم و برهم و ناپاک. شعری عالی که در پایان با پنجه کبوتر پرچ شده است. شعری با ردپایی از یخ، رد دندان، کمی گزیده از عرق ما، شاید از عادات ما، که میل والا به لمس کردن، در عین حال، \"طعم چیزها\" را به همراه دارد.\r\nاما به نظر می رسد نرودا شعر خود را به بدمزه بودن چیزها نسبت نمی دهد و به شاعر می گوید که نباید از آن بترسد. بنابراین، او سعی می کند به یک سازش، هماهنگی بین دلبستگی و آزادی در شعر دست یابد. او می خواهد زندگی در شعر را ببیند. این کافی نیست. او میخواهد شعر رگههای قوی زندگی را به همراه داشته باشد. آنچه او از شعر انتظار دارد، خلق دنیایی اضافی نیست. او می خواهد دنیای ما را بزرگ کند.
Nasıl bir şiir? Saf olmayan bir şiir. Şöyle anlatıyor Neruda bu şiiri: Tere batmış, dumana gömülmüş, zambak ve sidik kokan, ticaretin ezmeye çalıştığı, yasaların içinde, yasaların ötesinde bir şiir; üstümüzdeki giysiler gibi sabun lekeleri taşıyan, gövdelerimiz gibi karışık bir şiir; utanç verici davranışlarımız gibi, gözlerimiz, bilgiçliğimiz gibi, kinimiz, aşkımız, antlarımız gibi, siyasal bağlanmalar, kafa tutmalar, kuşkular gibi, sözlerimiz gibi, hayvanlar gibi, kararlar, vergiler gibi karman çorman, saf olmayan bir şiir; sonunda güvercinin pençesiyle perçinlenen kusursuz bir şiir; üstünde buz izleri, diş izleri bulunan, terimizle, belki de alışkanlıklarımızla hafifçe ısırılmış, dokunmanın yüce isteğini taşıyan, bu arada "eşyanın kötü tadını taşıyan bir şiir". Ama anlaşılıyor ki, Neruda eşyanın kötü tadına bağlamıyor şiirini, şaire ondan korkmaması gerektiğini söylüyor. Böylece bağlanma ile şiir sanatındaki özgürlük arasında bir uzlaşma, bir uyum sağlamaya çalışıyor. Yaşanan hayatı görmek istiyor şiirde. Bununla yetinmiyor. Yaşanacak hayatın güçlü izlerini de taşısın istiyor şiir. Ek bir dünya yaratmak değil onun şiirden beklediği; dünyamızı büyütmek istiyor.