You are not special ... and other encouragements

توسعه عمیق سخنرانی آغازین محبوب دیوید مک کالو جونیور - فراخوانی به سلاح علیه تصور غالب، محدود و باریکی از موفقیت که میلیون‌ها نفر در YouTube مشاهده کردند—شما (خاص) خاص نیستید دیوید مک کالو، معلم انگلیسی دبیرستان، پدر چهار فرزند و پسر و همنام، می‌گوید: «بچه‌های امروزی، یک نامه عاشقانه به دانش‌آموزان و والدین و همچنین راهنمایی برای یک زندگی واقعاً رضایت‌بخش و شاد». مورخ مشهور - تشویق می شوند تا تعامل پرشور با زندگی را فدای مفاهیم عجیب و غریب موفقیت کنند. فشار شدید برای برتری بچه ها را از شانس، شکست، و یادگیری همدلی و اعتماد به نفس از این شکست ها منصرف می کند.

در شما (خاص نیستید)، مک کالو در مورد خود توضیح می دهد. سخنرانی که اکنون مشهور است، بررسی می کند که چگونه، برای چه هدفی، و به خاطر چه کسی، فرزندان خود را بزرگ می کنیم. مک کالو با طنز خشمگینانه و محبت آمیز، والدین معلق، مدارس بی اثر، آمادگی های حرفه ای دانشگاه، حواس پرتی الکترونیکی، ورزش های باشگاهی، و به طور کلی جلوه ها، و کاربردها و پیامدهای امتیازات را به عهده می گیرد. مک‌کالو با اذعان به اینکه دنیا نسبت به آنها بی‌تفاوت است، فشار را از دانش‌آموزان برای موفقیت‌های فوق‌العاده کم می‌کند و در عوض آنها را تشویق می‌کند که آستین‌ها را بالا بزنند و با مزایایشان کاری مفید انجام دهند.

A profound expansion of David McCullough, Jr.'s popular commencement speech—a call to arms against a prevailing, narrow, conception of success viewed by millions on YouTube—You Are (Not) Special is a love letter to students and parents as well as a guide to a truly fulfilling, happy life.

Children today, says David McCullough—high school English teacher, father of four, and son and namesake of the famous historian—are being encouraged to sacrifice passionate engagement with life for specious notions of success. The intense pressure to excel discourages kids from taking chances, failing, and learning empathy and self-confidence from those failures.

In You Are (Not) Special, McCullough elaborates on his now-famous speech exploring how, for what purpose, and for whose sake, we're raising our kids. With wry, affectionate humor, McCullough takes on hovering parents, ineffectual schools, professional college prep, electronic distractions, club sports, and generally the manifestations, and the applications and consequences of privilege. By acknowledging that the world is indifferent to them, McCullough takes pressure off of students to be extraordinary achievers and instead exhorts them to roll up their sleeves and do something useful with their advantages.