دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Michel Foucault
سری:
ISBN (شابک) : 8483107309, 9788483107300
ناشر: Tusquets
سال نشر: 2002
تعداد صفحات: 223
زبان: Spanish
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Yo, Pierre Riviere به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب من، پیر ریویر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در سال 1835، در شهری در شمال فرانسه، پسری بیست ساله، مادر، خواهر و برادرش را به طرز فجیعی به قتل رساند. هنگامی که او دستگیر شد، تقریباً یک ماه پس از کشتار، چندین شاهد شهادت دادند: همه آنها موافق هستند که او دیوانه است، زیرا او همیشه رفتار "عجیب" از خود نشان می داد. با این حال، پیر ریویر، مرد کش، پس از دستگیری، خاطرات خود را در زندان نوشت، که در اینجا بازتولید شد، که در آن، با انسجام بسیار، هرچند با ناشیانه بودن معمول یک دهقان، پیشینه ای را که او را به ارتکاب چنین کاری سوق داد، افشا کرد. جنایت و چگونگی برنامه ریزی و اجرای عمدی آن. برای عدالت هیچ جنایتی بدون انگیزه و بدون مجازات وجود ندارد. انگیزه واقعی، که ریویر در خاطرات خود به نمایش می گذارد و خواننده را به پذیرش جرم خود به عنوان "منطقی" می رساند، نمی تواند برای عدالت قابل قبول باشد، یا در هر صورت آنقدر قوی و روشن به نظر می رسد که قانون اقتضا می کند. بنابراین، او چاره ای ندارد جز اینکه بر اساس اظهارات شاهدان، انگیزه جنون را بسازد. اما آن جنون نیز مشخص نیست، به خصوص پس از تحویل خاطره به قاضی. بار دیگر عدالت، با قوانین «برابر همه» خود، با یکی از «استثناهای» متعدد و بی وقفه مواجه است که دستگاه قانونگذاری را گیج و متلاشی می کند. او را به اعدام، حبس ابد محکوم کنیم یا به پناهندگی بسپاریم؟... این پرونده علاوه بر رسوایی عمومی، با توجه به ماهیت مبهم آن که هیچ کس نمی خواست مسئولیت آن را بپذیرد، ناگزیر به مداخله شخصیت های عالی رتبه زمان خود، از جمله شاه، کشیده شد. بنابراین، جای تعجب نیست که میشل فوکو، یکی از متفکران هترودکس بزرگ قرن ما و نویسنده مطالعات مهمی در مورد نهاد روانپزشکی و زندان، همانطور که خود در مقدمه خود می گوید، احساس می کرد که «تحت انقیاد مردم سرخ مایل به تسخیر شده است. چشم ها." او این کار جمعی از گردآوری، بازسازی و سازماندهی همه اسناد، از اسناد حقوقی گرفته تا روزنامه نگاری را طی سمیناری در کالج دو فرانس انجام داد. هدف آن این است که علاوه بر روایت پرونده جنایتکش پیر ریویر در زمانشناسی واقعی آن، به خواننده نشان دهد که چگونه همان رویداد، در این مورد یک جنایت، توسط زبانهای مختلف رمزگذاری شده، دستکاری، تقلب و تفسیر میشود. افکار عمومی: حقوقی، پزشکی، پلیس و روزنامه نگاری. در حقیقت، حقیقت، کل حقیقت و هیچ چیز جز حقیقت را فقط در حافظه ای که خود مرد کش نوشته است، می توان یافت.
En el año 1835, en un pueblo del norte de Francia, un joven de veinte años asesina brutalmente a su madre, su hermana y su hermano. Cuando lo detienen, casi un mes después del parricidio, varios testigos han declarado : todos concuerdan en que es un demente, porque siempre mostró un comportamiento «extraño». Sin embargo, el parricida, Pierre Rivière, tras su detención, escribe en la cárcel una Memoria, aquí reproducida, en la cual, con gran coherencia, si bien con la torpeza propia de un campesino, expone los antecedentes que lo llevaron a cometer semejante crimen y cómo, deliberadamente, lo planeó y lo llevó a cabo. Para la justicia no hay delito sin móvil y sin castigo. El móvil real, que expone Rivière en su Memoria y que induce al lector a aceptar como «lógico» su crimen, no puede, sin embargo, parecerle aceptable a la justicia, o en todo caso todo lo contundente y claro que exigen las leyes. Así pues, no tiene más remedio que construir, a partir de las declaraciones de los testigos, el móvil de la locura. Pero tampoco esa locura es clara, sobre todo tras la entrega de la Memoria al Juez. Una vez más la justicia se enfrenta con sus leyes «iguales para todos» a una de las múltiples e incesantes «excepciones» que desconciertan y desmontan el aparato legislativo. ¿Condenarlo a muerte, a cadena perpetua o internarlo en un manicomio ?… Este caso, además del escándalo público, arrastró inevitablemente, dada su naturaleza ambigua de la que nadie quería responsabilizarse, la intervención de altas personalidades de su época, incluida la del Rey. No es de extrañar, pues, que Michel Foucault, uno de los grandes pensadores heterodoxos de nuestro siglo y autor de importantes estudios sobre la institución psiquiátrica y carcelaria se haya sentido, como él mismo dice en su prólogo, «subyugado por el parricida de los ojos rojizos». Realizó este trabajo colectivo de compilación, reconstitución y ordenación de todos los documentos, desde los legales hasta los periodísticos, durante un seminario en el Collège de France. Su objetivo es, además de narrar el caso del parricida Pierre Rivière en su verdadera cronología, el de revelar al lector cómo un mismo hecho, en este caso un crimen, es manipulado, tergiversado e interpretado por los distintos lenguajes que codifican la opinión pública : jurídicos, médicos, policíacos y periodísticos. En realidad, la verdad, toda la verdad y nada más que la verdad no se encuentra más que en la Memoria escrita por el propio parricida.