Yes sister, no sister: my life as a trainee nurse in 1950s Yorkshire

'نام شما چیست؟' او می پرسد و به من خیره می شود. "جنیفر راس." جنیفر راس، خواهر. خوب، پرستار راس، تو لباس یک پرستار از بیمارستان عمومی لیدز را پوشیده ای. چنین لباسی با ژاکت کش باف پشمی پوشیده نمی شود. فوراً آن را بردارید. "بله خواهر." می توانم احساس کنم صورتم قرمز شده است. یک پرستار کارآموز در دهه 1950 باید تحمل کند. در خاطرات دلربا جنیفر کریگ، با این دختران جوان خونگرم و در عین حال ساده لوح آشنا می‌شویم که با نظم و انضباط سخت، ساعات طولانی و مایعات بدن روبرو می‌شوند. اما ما همچنین شاهد رفاقتی هستیم که در جلسات مطالعه عصرانه، سفرهای پنهانی به سینما و فرارهای شیطنت آمیز با پزشکان جوان کارآموز شکل می گیرد. شرایط سخت برای برخی از دختران بسیار زیاد است، اما فرصت کمک به بیماران خود در زمان نیاز برای جنی بسیار سخت است. همانطور که او به حرفه خود متعهد می شود و به امتحاناتش دست می زند، مصمم است که وقتی خودش به اوج خواهر وارد رسید، تبدیل به یک مادر ترسناک نخواهد شد...

'What is your name?' she asks, staring at me.'Jennifer Ross.''Jennifer Ross, Sister. Well, Nurse Ross, you are dressed in the uniform of a nurse from the Leeds General Infirmary. Such a uniform is not worn with a cardigan. Take it off at once.''Yes Sister.' I can feel my face turn red.A trainee nurse in the 1950s had a lot to bear. In Jennifer Craig's enchanting memoir, we meet these warm-hearted yet naïve young girls as they get to grips with strict discipline, long hours and bodily fluids. But we also see the camaraderie that develops in evening study sessions, sneaked trips to the cinema and mischievous escapades with the young trainee doctors. The harsh conditions prove too much for some girls, but the opportunity to help her patients in their time of need is too much of a pull for Jenny. As she commits to her vocation and knuckles down to her exams, she is determined that when she reaches the heights of Ward Sister herself she will not become the frightening matron...