Yeats, Coleridge and the Romantic Sage

این اثر جنبه‌ای از نوشته‌های ییتس را بررسی می‌کند که تاکنون عمدتاً نادیده گرفته شده بود: یعنی جذب گسترده او در S.T. کولریج. گیبسون اشارات منسجم و متراکم به کولریج را در نثر و شعر ییتس، اغلب در پیوند با دیگر شخصیت‌های رمانتیک، بررسی می‌کند و استدلال می‌کند که شاعر پیشین هم مدلی از فیلسوف - «حکیم» - و هم تفسیری از ایده‌های متافیزیکی را به او ارائه کرده است. قرار بود تأثیری پرطمطراق بر شعرهای بعدی او، و پس از بازنویسی او از یک چشم انداز داشته باشد.

This work explores an aspect of Yeats's writing largely ignored until now: namely, his wide-ranging absorption in S.T. Coleridge. Gibson explores the consistent and densely woven allusions to Coleridge in Yeats's prose and poetry, often in conjunction with other Romantic figures, arguing that the earlier poet provided him with both a model of philosopher - 'the sage' - and an interpretation of metaphysical ideas which were to have a resounding effect on his later poetry, and upon his rewriting of A Vision .