Xeno-transplantation

پیوند زن می تواند حداقل بر سه جنبه پزشکی تأثیر بگذارد. اولی به عنوان وسیله ای برای غلبه بر کمبود شدید اندام های اهداکننده انسان برای درمان نارسایی اندام است. جنبه دوم مربوط به این احتمال است که یک اندام بیگانه زا مستعد ابتلا به عفونت توسط یک ویروس "انسانی" نباشد و بنابراین پیوند زنوگرافت ممکن است در برابر آسیب ناشی از چنین ویروس هایی مقاومت کند. سومین جنبه که هنوز کشف نشده است، به وسیله ای برای انتقال ژن برای اهداف درمانی مربوط می شود و در نتیجه بر برخی از محدودیت های ژن درمانی "متعارف" غلبه می کند.

Xenotransplantation could have an impact on at least three aspects of medicine. The first is as a means of overcoming a severe shortage of human donor organs for the treatment of organ failure. The second aspect relates to the possibility that a xenogeneic organ would not be susceptible to infection by a "human" virus and thus the xenograft might resist injury caused by such viruses. The third and, as of yet, unexplored aspect relates to a means of delivering genes for therapeutic purposes thus overcoming some of the limitations of "conventional" gene therapy.