Writing Unemployment: Worklessness, Mobility, and Citizenship in Twentieth-Century Canadian Literatures

این مطالعه برجسته تاریخ فرهنگی و ادبی بیکاری در کانادا را از دهه 1920 تا 1970 بررسی می کند، که دهه های مهمی در شکل گیری مفهوم فعلی ما از کانادا به عنوان یک کشور بود. نوشتن بیکاری می‌پرسد چگونه نویسندگانی با وابستگی‌های سیاسی مختلف در چارچوب‌های گفتمانی بیکاری شرکت کردند و به آن اعتراض کردند. این استدلال می‌کند که مفاهیم دوران افسردگی از بیکاری، درک اواخر قرن بیستم از بیکاری و شهروندی را شکل داد.

جودی میسون با بررسی رمان‌ها، داستان‌های کوتاه، شعر، مانیفست‌ها و آژیت‌پراپ، تاریخ ادبی این کشور را نشان می‌دهد. چپ فرهنگی در زمینه ای وسیع تر، روایت ادبی-تاریخی غالب مهاجران پیشگام را به چالش می کشد و به مطالعات جدید در دوره مدرن کانادا کمک می کند. Writing Unemployment با پیوند خواندن متنی نزدیک با کتاب و تاریخ انتشار، تحلیل اقتصادی و جامعه‌شناختی، و تحقیقات آرشیوی اصلی، ایده‌های جدیدی در مورد کار بسیاری از مهم‌ترین نویسندگان کانادا ارائه می‌دهد.

This landmark study explores the cultural and literary history of unemployment in Canada from the 1920s to the 1970s, which were crucial decades in the formation of our current conception of Canada as a nation. Writing Unemployment asks how writers with diverse political affiliations participated in and protested against the discursive framing of unemployment. It argues that Depression-era conceptions of unemployment shaped later twentieth-century understandings of both worklessness and citizenship.

By examining novels, short stories, poetry, manifestos, and agitprop, Jody Mason situates the literary history of the cultural left in a broader context, challenges the dominant literary-historical narrative of the pioneer settler, and contributes to new scholarship on Canada's modern period. By bridging close textual readings with book and publishing history, economic and sociological analysis, and original archival research, Writing Unemployment offers new ideas on work by many of Canada's most important writers.