دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Spencer Schaffner
سری: Rhetoric, Culture, and Social Critique
ISBN (شابک) : 0817320229, 9780817320225
ناشر: University of Alabama Press
سال نشر: 2019
تعداد صفحات: 137
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Writing as Punishment in Schools, Courts, and Everyday Life به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نوشتن به عنوان مجازات در مدارس، دادگاه ها و زندگی روزمره نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
نگاهی کاوشگرانه و پیشبینانه از نوشتن
بهعنوان ابزار تنبیه
نوشتن بهعنوان جنبهی مثبت سواد شناخته میشود که به ما کمک می
کند تا افکارمان را بیان کنیم، ارتباطات بین فردی را تقویت کنیم و
ایده ها را بایگانی کنیم. با این حال، مجموعه وسیعی از شواهد وجود
دارد که بر این باور متقابل تأکید میکند که نوشتار قدرت تنبیه،
شرمساری، تحقیر، کنترل، غیرانسانی کردن، بتشدن و دگرگون کردن
کسانی را دارد که در معرض آن هستند. در نوشتن به
عنوان مجازات در مدارس، دادگاه ها و زندگی روزمره،
اسپنسر شافنر به بسیاری از موارد از نوشتن به عنوان مجازات نگاه
می کند، از جمله خالکوبی اجباری، شرمساری در مستی، نامه های به
دستور دادگاه. عذرخواهی، و شرمساری در رسانه های اجتماعی، با هدف
ایجاد درک و شناخت در ارتباط بین سواد و انقیاد.
نوشتن به عنوان مجازات در مدارس، دادگاه
ها و زندگی روزمره یک تحقیق جذاب در مورد اینکه
نوشتن چگونه می تواند واقعاً شوم باشد و مستقیماً ایده آل آموزشی
را زیر سوال می برد که نوشتن قدرتمند همیشه یک کالای عمومی است.
در حالی که شافنر به جنبه تاریک نوشتن نگاه می کند، او نه تحقیر
می کند و نه از تمرین نوشتن به عنوان مجازات حمایت می کند. در
عوض، او این سوال را با تحقیقی انسانگرایانه بررسی میکند و بر
آنچه میتوان از درک روشهای عجیب و غریب بسیاری که از نوشتن
بهعنوان تنبیه برای دستیابی به اهداف اساسی در زندگی روزمره
استفاده میشود، یاد گرفت.
از طریق پنج مطالعه موردی مختصر، ما با هم آشنا میشویم. معلمان،
قضات، والدین، قاچاقچیان جنسی، و طرفداران مستی که به دلیل قدرت
فرضی آن بر نویسندگان و خوانندگان، به نوشتن روی آورده اند. شافنر
تجزیه و تحلیل دقیقی از مجازاتهای آشنا ارائه میکند، مانند کپی
کردن خطوط توسط دانشآموزان، و مراسم عمومی عجیبتر که منجر به
بدنهای پوشیده از جوهر و افراد مجبور به نگهداشتن علائم در ملاء
عام میشود.
شافنر استدلال میکند که مجازات مبتنی بر نوشتن نباید به عنوان یک
انحراف نادرست نوشتاری نادیده گرفته شود یا محکوم شود، اما در عوض
باید به عنوان ابزاری درک شود که قادر به پیشبرد اهداف عدالت و
تحقیر است.
A probing and prescient consideration
of writing as an instrument of punishment
Writing tends to be characterized as a positive aspect of
literacy that helps us to express our thoughts, to foster
interpersonal communication, and to archive ideas. However,
there is a vast array of evidence that emphasizes the
counterbelief that writing has the power to punish, shame,
humiliate, control, dehumanize, fetishize, and transform those
who are subjected to it. In Writing as Punishment
in Schools, Courts, and Everyday Life, Spencer
Schaffner looks at many instances of writing as punishment,
including forced tattooing, drunk shaming, court-ordered
letters of apology, and social media shaming, with the aim of
bringing understanding and recognition to the coupling of
literacy and subjection.
Writing as Punishment in Schools,
Courts, and Everyday Life is a fascinating inquiry
into how sinister writing can truly be and directly questions
the educational ideal that powerful writing is invariably a
public good. While Schaffner does look at the darker side of
writing, he neither vilifies nor supports the practice of
writing as punishment. Rather, he investigates the question
with humanistic inquiry and focuses on what can be learned from
understanding the many strange ways that writing as punishment
is used to accomplish fundamental objectives in everyday
life.
Through five succinct case studies, we meet teachers, judges,
parents, sex traffickers, and drunken partiers who have turned
to writing because of its presumed power over writers and
readers. Schaffner provides careful analysis of familiar
punishments, such as schoolchildren copying lines, and more
bizarre public rituals that result in ink-covered bodies and
individuals forced to hold signs in public.
Schaffner argues that writing-based punishment should not be
dismissed as benign or condemned as a misguided perversion of
writing, but instead should be understood as an instrument
capable of furthering both the aims of justice and
degradation.
Contents Acknowledgments Introduction One. Punishing Children with Writing Two. Shame Parades Three. Writing on the Wasted Four. Forced Tattooing Five. Writing, Self-Reflection, and Justice Conclusion: Seeing Writing in a Dim Light Notes Works Cited Index