Writing Anthropologists, Sounding Primitives: The Poetry and Scholarship of Edward Sapir, Margaret Mead, and Ruth Benedict

نوشتن انسان شناسان، صداهای اولیه شعر و دانش سه تن از برجسته ترین چهره های تاریخ انسان شناسی قرن بیستم آمریکا-آمریکایی: ادوارد ساپیر، مارگارت مید و روت بندیکت. در حالی که آنها به دلیل مشارکت در مکتب نسبی گرایی فرهنگی اوایل قرن بیستم فرانتس بواس به طور گسترده شهرت دارند، چیزی که کمتر شناخته شده است علاقه مشترک آنها به بررسی پتانسیل بازنمایی رسانه ها و اشکال مختلف نوشتار است. این بعد از کار آنها در نوشته انتقادی ساپیر در زمینه موسیقی و ادبیات و کارهای پیشگامانه مید با عکاسی و فیلم نمایان است. ساپیر، مید و بندیکت با هم بیش از هزار شعر سروده‌اند که به نوبه خود وضعیت رسانه‌ای خود و رقابت با دیگر اشکال بازنمایی را مطرح می‌کنند. اشعار منتشرنشده ساپیر، مید، و بندیکت، این مجموعه آثار تا حد زیادی ناشناخته و گزینش های مرتبط از بورسیه نویسندگان را ترسیم می کند. علاوه بر گسترش قوانین ادبی اوایل قرن بیستم، نوشتن انسان شناسان، بدوی ها به بحث های جاری در مورد روابط بین رسانه های مختلف، نظام های نشانه ای و شیوه های حس کمک می کند. درک در ادبیات و سایر رسانه ها رایشل با ترکیب و به کارگیری بینش هایی از تاریخ نگارش، مطالعات صوتی، و مطالعات میانجی به شعر و پژوهش های تولید شده توسط انسان شناسان فرهنگی مشهور اوایل قرن بیستم ایالات متحده-آمریکایی، کمک منحصر به فردی به تاریخ انسان شناسی ارائه می دهد.

به نسخه OA اینجا دسترسی داشته باشید.

Writing Anthropologists, Sounding Primitives re-examines the poetry and scholarship of three of the foremost figures in the twentieth-century history of U.S.-American anthropology: Edward Sapir, Margaret Mead, and Ruth Benedict. While they are widely renowned for their contributions to Franz Boas’s early twentieth-century school of cultural relativism, what is far less known is their shared interest in probing the representational potential of different media and forms of writing. This dimension of their work is manifest in Sapir’s critical writing on music and literature and Mead’s groundbreaking work with photography and film. Sapir, Mead, and Benedict together also wrote more than one thousand poems, which in turn negotiate their own media status and rivalry with other forms of representation.

A. Elisabeth Reichel presents the first sustained study of the published and unpublished poetry of Sapir, Mead, and Benedict, charting this largely unexplored body of work and relevant selections of the writers’ scholarship. In addition to its expansion of early twentieth-century literary canons, Writing Anthropologists, Sounding Primitives contributes to current debates about the relations between different media, sign systems, and modes of sense perception in literature and other media. Reichel offers a unique contribution to the history of anthropology by synthesizing and applying insights from the history of writing, sound studies, and intermediality studies to poetry and scholarship produced by noted early twentieth-century U.S.-American cultural anthropologists.

Access the OA edition here.