Writing and Performing Female Identity in Italian Culture

این جلد به بررسی روش‌هایی می‌پردازد که در آن نویسندگان، فیلم‌سازان و مجریان زن ایتالیایی هویت زنانه را در ژانرها از دوره بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم تا پایان قرن بیست و یکم بازنمایی کرده‌اند. با در نظر گرفتن ژانرهایی مانند نثر، شعر، درام و فیلم، این مقالات به بررسی بینش عاملیت و خودشکوفایی زن برخاسته از نقد زنان هنرمند از هویت زنانه می پردازد. این رویکرد دوگانه، تفاسیر منحصربه‌فردی از زنانگی در ایتالیا را که بیش از پنجاه سال را در بر می‌گیرد، نشان می‌دهد، در حالی که بررسی عمیقی از دستکاری بوم‌ها با محوریت سوژه‌های مردانه ارائه می‌دهد. این جلد با ترکیب منحصربه‌فرد دغدغه‌های کلی و موضوعی، به میراث هنری زنانه در حال گسترش کمک می‌کند، و به درک ما از رابطه در حال تکامل زنان ایتالیایی پس از جنگ با روایت تاریخ، نقش‌های جنسیتی، و استفاده و بازنگری این هنرمندان از قرارداد عمومی کمک می‌کند. برای برقراری ارتباط بینشان.

This volume investigates the ways in which Italian women writers, filmmakers, and performers have represented female identity across genres from the immediate post-World War II period to the turn of the twenty-first century. Considering genres such as prose, poetry, drama, and film, these essays examine the vision of female agency and self-actualization arising from women artists’ critique of female identity. This dual approach reveals unique interpretations of womanhood in Italy spanning more than fifty years, while also providing a deep investigation of the manipulation of canvases historically centered on the male subject. With its unique coupling of generic and thematic concerns, the volume contributes to the ever expanding female artistic legacy, and to our understanding of postwar Italian women’s evolving relationship to the narration of history, gender roles, and these artists’ use and revision of generic convention to communicate their vision.