مشخصات کتاب

Writer Or Witness: Problems of Varlam Shalamov's Late Prose and Dramaturgy

ویرایش:  
نویسندگان: Linnéa Josefina Lundblad Janjić  
سری:  
 
ناشر: University of California, Berkeley 
سال نشر: 2017 
تعداد صفحات: 206 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 4 Mb 

در صورت تبدیل فایل کتاب Writer Or Witness: Problems of Varlam Shalamov's Late Prose and Dramaturgy به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب نویسنده یا شاهد: مشکلات نثر متأخر و دراماتورژی وارلام شالاموف نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب نویسنده یا شاهد: مشکلات نثر متأخر و دراماتورژی وارلام شالاموف

هدف این پایان نامه روشن کردن آثار متاخر وارلام شالاموف، نویسنده روسی است که بیشتر به خاطر شش دوره منثور داستان های کولیما بر اساس تجربیاتش در گولاگ مشهور است. در حالی که مطالعات قبلی عمدتاً بر چرخه های اولیه متمرکز شده است، من تغییر زیبایی شناختی و اخلاقی را که در متون بعدی او رخ می دهد را بررسی می کنم. با تکیه بر نظریه‌های سبک متاخر در هنر توسط تئودور آدورنو، ادوارد سعید و جوزف استراوس، نقطه شکست در مسیر شالاموف به عنوان نویسنده در مانیفست ادبی او در سال 1965 "درباره نثر" را تشخیص می‌دهم و برای تفاوت مشخصی در آثار استدلال می‌کنم. بعد از آن نوشت من این تفاوت را ناشی از مبارزه او با مطالبات اخلاقی و رسمی ادبیات روسی و محدودیت‌های سانسور شوروی و همچنین شرایط شخصی (داخلی) تبعید و ناتوانی (ناشنوایی) و اغلب علیه او می‌دانم. تحلیل من از سبک متاخر شالاموف بر تنش بین الزام یک بازمانده گولاگ برای شهادت و نیاز به یک نویسنده حرفه ای برای ادعای اصالت و حفظ خلاقیت متمرکز است. این پایان‌نامه بینش‌های تازه‌ای را درباره درک شالاموف از معنای نویسنده بودن در بافت معاصرش ارائه می‌کند و رویارویی مشکل‌ساز میان سنت ادبی روسی و پیچیدگی‌های روایت تجربه گولاگ در آثارش را بررسی می‌کند. فصل اول به مانیفست ادبی شالاموف می پردازد که نوشته های او را به عنوان «نثری جدید» برای ادبیات روسی بیان می کند. من «درباره نثر» را به عنوان یک مانیفست در نظر می‌گیرم و انگیزه‌های شالاموف از نوشتن آن را بررسی می‌کنم. اگرچه این مانیفست ریشه در یک پروژه مشروعیت‌بخشی دارد، اما نه به اندازه ساختن یک نظریه ادبی، بلکه آشکار کردن یک عمل ادبی از درون است. به عنوان یکی از پیامدهای آن، من مفهوم یک قهرمان گذرا را فرموله می کنم که هم راوی اول شخص یک متن و هم شخص تاریخی «وارلام تیخونویچ شالاموف» را در بر می گیرد و در درون این مفهوم برخوردی بین نویسنده و شاهد را تشخیص می دهم. فصل دوم احیای کاج اروپایی، دوره پنجم داستان های کولیما را تحلیل می کند. من استدلال می‌کنم که این چرخه، که معمولاً یک شاهکار زیبایی‌شناختی به حساب می‌آید، از قبل حاوی پیش‌چشی از سبک دشوار و در نهایت ناسازگاری است که نثر متأخر شالاموف را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بسیاری از داستان‌های کوتاه با تقلید از اصالت از نظر شکلی به شهادت نزدیک‌تر می‌شوند - من روی "زندگی مهندس کیپریف" و "مدال طلا" تمرکز می‌کنم - اما صدایی که در آنها ظاهر می‌شود دیگر فقط صدایی نیست. یک شاهد - بلکه یک نویسنده. فصل سوم به بررسی آثار طولانی‌تر زندگی‌نامه‌ای شالاموف، چهارمین ولوگدا (درباره دوران کودکی‌اش) و ضد رمان ویشهرا (درباره اولین زندانی شدن او در اورال شمالی) می‌پردازد. هر دو اثر بر اساس قراردادهای ادبی شکل گرفته اند، به عنوان روایت هایی از کودکی و جوانی. با این حال، چالشی فراگیر با مفاهیم سنتی شکل و محتوا در آنها نفوذ کرده است. اگرچه در گذشته اتفاق می‌افتند، اما محصول دوره‌ای از تجربه‌های ادبی در جستجوی شیوه‌ای جدید از بیان - ذهنی، صمیمی و عاطفی - وظیفه اساسی سبک متاخر شالاموف هستند. فصل چهارم به بررسی دستکش یا KT-2، ششمین چرخه ناتمام داستان های کولیما می پردازد. این آخرین چرخه تلاش برای بسته شدن در «احیای کاج اروپایی» را خنثی می‌کند و هم در شکل ناقص و هم در محتوای خشن‌اش خشن است و بیش از هر زمان دیگری به چشم‌انداز دلخراش «رفت‌کننده» در حالت خود نزدیک می‌شود. روایت من در «درس‌های عشق» و «شب‌های آتن» ارتباط پرتنش بین نوشته «من» و «تو» خواننده را بررسی می‌کنم. فصل پنجم بر آخرین اثر طولانی‌تر شالاموف متمرکز است: گفتارهای عصر. این «نمایشنامه خارق العاده» ناقص (نام عمومی خودش) رویارویی را در زندان بوتیرکا بین قهرمان موقت او و چهار برنده روسی جایزه نوبل ادبیات در آن زمان به نمایش می گذارد: ایوان بونین، بوریس پاسترناک، میخائیل شولوخوف و الکساندر سولژنیتسین. به جای اینکه خود را برنده واقعی ادبیات قرن بیستم روسیه معرفی کند، شالاموف در این متن پراکنده، رابطه ای پیچیده و متضاد نه تنها با همنوعان و هموطنان خود، بلکه با هویت خود به عنوان یک نویسنده حرفه ای که هرگز از شاهد بودن آن دست برنداشت، بیان می کند. برخی از بدترین جنایات قرن او.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

This dissertation aims to illuminate the late works of Varlam Shalamov, a Russian writer most famous for his six prose cycles of Kolyma Tales based on his experiences in the Gulag. While previous scholarship has focused mainly on the earlier cycles, I explore the aesthetic and ethical shift that takes place in his later texts. Drawing on theories of late style in art by Theodor Adorno, Edward Said, and Joseph Straus, I detect the breaking point in Shalamov's trajectory as a writer in his 1965 literary manifesto "On Prose" and argue for a distinct difference in the works he wrote after it. I attribute this difference to his struggle with, and often against, the moral and formal demands of Russian literature and the constraints of Soviet censorship, as well as to his personal circumstances (internal) exile and disability (deafness). My analysis of Shalamov's late style centers on the tension between the imperative for a Gulag survivor to bear witness and the need for a professional writer to claim authenticity and maintain creativity. The dissertation offers new insights into Shalamov's sense of what it meant to be a writer in his contemporary context and explores the problematic encounter staged in his works between Russian literary tradition and the complexities of narrating the Gulag experience. Chapter I deals with Shalamov's literary manifesto, which articulates his writing as a 'new prose' for Russian literature. I treat "On Prose" as a manifesto and examine Shalamov's motives for writing it. Although rooted in a legitimization project, this manifesto serves not so much as the making of a literary theory as it is the unraveling of a literary practice from within. As one of its consequences, I formulate the notion of a transitory hero encompassing both the first person narrator of a text and the historical person 'Varlam Tikhonovich Shalamov' and detect within this concept a collision between the writer and the witness. Chapter II analyzes The Revival of the Larch, the fifth cycle of Kolyma Tales. I argue that this cycle, which is usually considered an aesthetic masterpiece, already contains a foretaste of the difficult and ultimately unreconciled late style that haunts Shalamov's later prose. Several of the short stories become closer in form to testimony by imitating authenticity - I focus on "The Life of Engineer Kipreev" and "The Golden Medal"--Yet the voice that emerges in them is no longer solely that of a witness - but also of a writer. Chapter III investigates Shalamov's longer autobiographical works The Fourth Vologda (about his childhood) and the antinovel Vishera (about his first incarceration in the Northern Urals). Both works appear shaped by literary conventions, as narratives of childhood and youth. However, they are permeated by an omnipresent challenge to traditional notions of form and content. Although set in the past, they are products of a period of literary experimentation in search of a new mode of expression - subjective, intimate, and emotional - the essential task of Shalamov's late style. Chapter IV examines The Glove or KT-2, the unfinished sixth cycle of Kolyma Tales. This last cycle undoes the attempt at closure in The Revival of the Larch and is rough in both its incomplete form as well as in its harsh content, coming closer to the harrowing perspective of the "goner" than ever before in its mode of narration. I explore the fraught communication between the writing 'I' and the 'you' of the reader in "Love Lessons" and "Athenian Nights." These stories anticipate the impossibility of address as well as of an addressee. Chapter V focuses on Shalamov's last longer work: Evening Discourses. This incomplete 'fantastical play' (his own generic designation) stages confrontations in Butyrka prison between his transitory hero and the four Russian Nobel laureates in literature at the time: Ivan Bunin, Boris Pasternak, Mikhail Sholokhov, and Aleksandr Solzhenitsyn. Instead of declaring himself the real winner of Russian twentieth-century literature, Shalamov in this fragmentary text articulates a complicated and conflicted relationship with not only his contemporaries and compatriots, but also with his own identity as a professional writer who never stopped being a witness to some of his century's worst atrocities.

نظرات کاربران

کتاب های تصادفی

دانلود کتاب Effective cleaning of windows in field turbidimeters

دانلود کتاب Tracing your aristocratic ancestors - a guide for family historians

دانلود کتاب In praise of messy lives : essays

دانلود کتاب Sisters of Glass

دانلود کتاب Society, Law, and Culture in the Middle East: Modernities in the Making